Toen ik nog niet zo lang geleden opgroeide, was het in deze periode de gewoonste zaak van de wereld dat zich min of meer overal De Grote Schoonmaak voltrok. Van het huis dus. Bij ons duurde die een dag of drie. Het verantwoordelijke team bestond uit mijn moeder, de hulp in de hu... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Losjes
Tijd geleden sprak ik een hoge militair met een wilskrachtige snor die graag nog hoger wilde worden en de verwachting uitsprak dat `ze er binnenkort wel een ster bij gaan smakken’. Vond het raar gezegd. Ik hoorde een vaak bekroond documentairemaker een keer losjes beweren: `Ja, volgende week ga ik weer een prijsje ophalen.’ Hij doelde dus op nieuw eerbetoon. Ik houd van een bescheiden benadering van wat dan ook, maar er is een manier van dingen klein houden die weerstand bij me oproept. Gisteren las ik dat Bernard Wientjes, de voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, vindt dat het kabinet op een andere manier moet bezuinigen dan het van plan is. Hij stelt voor ABN Amro, SNS Reaal, verzekeraar ASR en de hypotheekportefeuille van ING te verkopen. Iets in mij hapt naar adem bij zo´n suggestie. Aan wie verkopen? Ik ben een leek in dit soort kwesties. Aan die rijke Chinees die ook Kruidvat en Trekpleister heeft? De heer Wientjes zegt: `Daarmee haal je vele miljarden op. Het is tafelzilver dat de staat nooit heeft willen hebben.´ Tafelzilver! Uiteraard dacht ik aan de rol van tafelzilver in mijn eigen leven. Die is klein. En dan schiet me alleen bestek te binnen, geen schalen en zo. Bij ons thuis was het vroeger inderdaad van zilver, dat bestek dus. Als er bezoek kwam werd er iets aan het bestek toegevoegd, van die dingetjes waarop je je mes kon leggen. Weet niet hoe die dingetjes heten. Wel vroeg ik af waarom die niet in beeld kwamen wanneer er geen bezoek was. Dit werd gelukkig geen levensvraag.
Columns
-
-
Misschien wint Vitesse morgen de KNVB-beker! Toen ik in Arnhem woonde, ging soms kijken, op Monnikenhuizen, in dat sfeervolle stadion waaraan je graag denkt als je aan mooie voetbaldagen denkt. Natuurlijk ben ik de ploeg blijven volgen, net zoals NEC, de club uit mijn geboortest... lees meer
-
Het woord `vergistoerist’ hoorde ik gisteren voor het eerst. Bedoeld wordt een toerist die geïnformeerd door een verouderde reisgids over Nederland, op 30 april vol oranje accenten op zoek gaat naar Koninginnedag. Ik begreep dat er dit jaar minder zijn dan vorig jaar, maar ik sn... lees meer
-
Dit noteer ik op een bankje in het station van Hamburg. Ik ben op doorreis en heb helaas geen tijd de stad in te gaan. Op het station ben je wel ergens, maar ook weer niet. Ik houd van tussenplekken, van de rusteloze wereld van aankomst en vertrek, van begroetingen en afscheid,... lees meer
-
In Italië zijn ze in veel dingen goed. Bijvoorbeeld in nieuwe beroepen. Gondelier bijvoorbeeld, lang geleden. Of barista, klassekoffiebereider. Nu zijn er hier ook barista’s, maar die beseffen niet altijd dat het een kunst is. Het is bijvoorbeeld belangrijk hoe je erbij kijkt.... lees meer
-
Zo nu en dan kom ik een gangbaar woord tegen waarvan ik de betekenis ken, maar dat ik nooit opschrijf of uitspreek. Leverkaas bijvoorbeeld. Het valt onder vleeswaren, maar ik heb het nog nooit gegeten, wat verder niet erg is. En onbelangrijk. Het woord staat me tegen, omdat he... lees meer
-
Eens in de zoveel tijd lees je een artikel van iemand die een tijdje zonder mail heeft geleefd of zonder telefoontje. En wat dat dan met je doet. Meestal weet je ongeveer wat er te lezen valt, maar je leest het toch. In mijn geval omdat ik hoop dat het allemaal om opluchting g... lees meer
-
Er zijn meer vragen dan antwoorden. Bijna ieder antwoord veroorzaakt nieuwe vragen. Dat is goed, dat houdt onze geest lenig. Waarvan ik niet houd zijn vragenlijsten die ongevraagd op je pad komen. Als je ze niet invult, word je daar dringend op gewezen.
-
Van veel afkortingen moet ik telkens weer opzoeken waarvoor ze staan. Nibud bijvoorbeeld: Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. Daar houden ze zich onder meer bezig met ons spaargeld. Dat doet het Nationaal Instituut in ieder geval namens mij, want ik ben er niet zo mee... lees meer
-
Weerman Piet Paulusma verkocht donderdagavond in Leeuwarden vis aan Jezus. Kort daarvoor hoorde ik de acteur die Petrus speelde in The Passion, zeggen dat hij hoopte die avond vooral veel fun te hebben. Ook was het duidelijk dat niemand precies wist in welk verhaal ze gingen spe... lees meer
-
Het komt door mijn jeugd in Nijmegen dat ik nog steeds houd van ouderwetse rooms-katholieke taferelen, ook al heb ik er nog maar weinig mee te maken. Het is dan net alsof de toekomst nooit begonnen is.
-
Een van de fijnste openingszinnen uit de Nederlandse literatuur is die van `Het leven is vurrukkulluk’ van de Remco Campert. De titel is ook al zo goed. De spelwijze van vurrukkulluk maakt voelbaar wat het woord wil zeggen. Ik spreek het niet vaak uit, want wil er zuinig op zi... lees meer
-
De vrolijke vrouwen van het ontbijtprogramma waren gisteren in de ban van gezellige opwinding. Vanwege de panda’s. Ze vertelden dat er in China nog een afscheidsceremonie was en dat de panda’s daarna naar het vliegveld werden gereden. Ik probeerde me een voorstelling van de afsc... lees meer
-
Eerlijk gezegd fronste ik afgelopen vrijdag ook even geïrriteerd de wenkbrauwen toen ik hoorde dat Jesse Klaver die dag niet meedeed aan de formatiegesprekken omdat hij een papadag had. Ik vind dat het moet kunnen, maar heb een hekel aan kleutertaal als die gebezigd wordt door m... lees meer
-
Al een keer of vijf las ik een artikel over een uitvinding die ik zeer aantrekkelijk vind. En ook ontzettend sympathiek. Het zijn twee armbanden. Een doe je zelf om, de andere iemand anders. En als je dan in die armband knijpt, voelt die ander dat. Het gaat hier niet om bestraff... lees meer