De beste boeken van het jaar, de beste muziek, de belangrijkste gebeurtenis – het hoort allemaal bij de tweede helft van december en vaak is deze informatie even loos als de elektronische kerstmuziek in supermarkt en warenhuis. Soms staat er op zo’n lijstje een boek dat je ook g... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Luidspreker
Het was een nogal, wat zal ik zeggen, ja een vermoeid busje. Dat kon ik nog net zien toen het gisteren door mijn straat reed, veel te snel voor het doel waarom het busje in beweging was gekomen. Op het dak ervan was immers een grote luidspreker bevestigd, waaruit hard een wervende stem klonk die iets in ons stemgedrag wilde stimuleren, een politieke partij dus. Op het busje waren affiches geplakt. Ook dat had ik nog net kunnen zien. Maar welke partij en wat de partij beoogde, geen idee. Daarvoor had de chauffeur te veel haast. Het is niet erg, maar wel nutteloos. Waarom is het vermoeide voertuig gemobiliseerd? De achterliggende gedachte kan toch niet zijn: als we maar de straat op zijn geweest. Dat hoorde je de laatste dagen immers vaak, politici die zeiden dat het hoogst belangrijk was dat ze de stráát op gingen. De heer Samsom zei dat hij en zijn partijgenoten ruim een miljoen gesprekken had gevoerd. Op straat dus. Tijdens deze campagne. Het is een andere manier van de straat op gaan dan het busje gistermiddag. Maar misschien is het een goed doordachte daad: dat ik bij de buurvrouw aanbel en vraag of ze dat busje heeft gezien en of zij misschien weet welke partij het heeft ingezet. Misschien weet ze dat en gaan we een klein gesprek aan over die partij. Misschien denk ik zelf na dat gesprekje, ja, die partij heeft wel wat. Maar ik heb niet bij de buurvrouw aangebeld, althans niet daarvoor. Dadelijk loop ik als democraat wat onbestemd naar het stemlokaal. Is me nog nooit overkomen. Altijd ging ik met gebalde vuisten en opgeheven hoofd het stemhokje in. Nu dus niet. Maar ik keer niet om, ik zet door.
Columns
-
-
Aan irritatie heb ik een hekel. Je kunt er meestal weinig mee. Laat ik het bij mezelf houden: liever ben ik woedend. Daar moet je dan wel lucht aan geven natuurlijk, niet opkroppen alsjeblieft, maar dan ben je kwijt wat je kwijt moest. Daar word je zelf wat lichter van. En de an... lees meer
-
Altijd tragisch als een bloeiende bedrijfstak niet meer bloeit, maar langzaam verdwijnt. `Wegkwijnen’ – dat is het woord. Ik las een artikel over een wasserette in Tiel die het moeilijk heeft. Eigenaar heeft een fascinerende naam, Arion Septer. Hij zegt dat gezinnen niet meer de... lees meer
-
Wanneer is een kaaklijn een brede kaaklijn? Soms kijk ik in de spiegel terwijl ik me afvraag hoe het zit met mijn kaaklijn. Inderdaad, wat is breed? Ik kom hierop nu ik lees over een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau naar sollicitaties. Als je er goed uitziet is dat van groter belang... lees meer
-
Hier in de buurt wordt het vuilnis op maandag en donderdag opgehaald. Gisterochtend liep ik even door de buurt om de staat van het land te inspecteren. De restanten van pakjesavond geven een beeld. Het valt wel mee met alles – laat ik het zo samenvatten. En iedereen heeft ook no... lees meer
-
Eerder bekende ik hier dat ik voorwerpen zielig kan vinden. Van sommige denk ik dat ze menselijke eigenschappen hebben. Ik denk het niet echt, maar weet ook niet wat het is. Bijvoorbeeld als ze erg lelijk zijn of kapot zijn en nooit meer gemaakt kunnen worden. Heb het niet met á... lees meer
-
Zaterdagmiddag hoorde ik op de radio een discussie tussen politici die ik nauwelijks kan reproduceren, maar dat hoeft om die reden ook niet.
-
En toen werd er ook nog overgeschakeld naar Tirol! Wacht, ik moet anders beginnen. Terug naar donderdag. Velen van ons waren in de ban van sinterklaastress. Ondertussen was er van alles aan de hand in de grote wereld, maar ook in de kleine wereld, en dan hoef ik alleen maar te d... lees meer
-
Bij iedere misdaad, groot of klein, hoor je te denken: dat doe je niet. Toch denk je dat niet altijd. Ja, misschien wel, automatisch, maar dan dringt die gedachte niet tot je door, ook omdat berichten over misdaden er nu eenmaal bijhoren. Ook hier helaas gewenning. Toen ik echte... lees meer
-
Bij de bakker komt een man naast me staan en daar is iets mee. Met mij ook trouwens. Met min of meer iedereen, denk ik. Daar gaat het niet om. Hij heeft een geel jack aan en om zijn hoofd een bruine wollen muts met oortjes. Vind ik kinderen altijd grappig staan. Mijn bestelling... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer