Vorige week had ik het hier even over de plaspauze in het streekvervoer en nu lees ik dat het nog steeds menens is met die kwestie, want, ja echt waar: Plaspauze niet gegarandeerd! Er is wel een akkoord bereikt binnen de onderhandelingen, maar de plaspauze zit daar niet hard in.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Pelikaan
Vroege stille ochtenden zijn me dierbaar. Mijmermomenten waarin ik graag verdwaal, terwijl ik door de buurt loop en nauwelijks mensen zie. Nu dringt zich ineens een verandering op. Komt door iets kleins wat niet klein is. Op het trottoir naast het fietsbed ligt een roze pelikaan. Geen echte, het is wat veel mensen `een knuffel’ noemen. Woord van niks, een te snelle en ook te makkelijke samenvatting van een innige, broze, niet te delen beleving. Ik kijk weleens naar pelikanen, in de dierentuin, en deze lijkt er niet echt op. Het is er een nogal kleine en smalle variant van. Een tochtstrip voor een kattenluik. Doet er allemaal niet toe, de pelikaan valt me op en ik weet ook waarom. De functie ervan is zichtbaar. Hij ziet er warm uit, misschien niet zo lang geleden ontsnapt uit een vluchtige kinderomhelzing. Terwijl ik ernaar kijk, meen ik hem ook te ruiken, een zachte, tere geur. Duidelijk, deze pelikaan heeft zich van iemand losgemaakt. Op het fietspad dus: de peuter of de kleuter zat waarschijnlijk achterop, er was enige haast of iets anders ontregelends aan de hand, het is hoe dan ook niet meteen opgemerkt dat de dunne pelikaan ineens een eigen leven kreeg op dit vroege uur. Wat te doen? Misschien is er ergens verdriet aan het ontstaan? Ik kan de pelikaan meenemen, maar weet niet hoe ik de vondst openbaar moet maken. Een advertentie is wat veel, meen ik. Het beste is hem te laten liggen. Misschien keert de eigenaar straks zoekend terug. Ik denk aan mezelf, bijna zestig jaar geleden. Ik ken de paniek.
Columns
-
-
Zondagavond schoof ik pas aan tegen het einde van de verlenging Kroatië-Denemarken. Ja, ik zeg de laatste tijd ook veel te vaak `aanschuiven’ als ik ergens ga zitten. Het is praatprogrammajargon en hoewel ik weinig naar die programma’s kijk, gaat zo’n woord toch in je zitten. ... lees meer
-
In het 8 uur-journaal van zaterdagavond was een van de eerste onderwerpen de droogte in Nederland en de oproep zuinig om te gaan met water. De verslaggeefster gaf duidelijke instructies. Ze woont in Utrecht en we zagen haar daar met een emmertje aan een touw naar een gracht of k... lees meer
-
Soms krijg ik een bericht van de Albert Heijn om de hoek: “Hallo Thomas, speciaal voor jou…” Misschien iets anders, maar zo ongeveer. Bericht klik ik meteen weg. Sympathiek dat ze aan me denken, maar ik wil graag enige afstand. Voornaam vind ik prima, maar dat ze speciaal iets v... lees meer
-
Voordat ik erg in had, las ik een artikel over de vrije wil, terwijl ik bezig was mijn sportschoenen te zoeken. De kranten lagen op tafel, een opengeslagen, De Volkskrant, en daarin stond dat artikel. Ik was geïnteresseerd in het antwoord op de vraag hoe het kon dat mijn sportsc... lees meer
-
Een uitdrukking waar ik telkens om moet lachen is: “Ik word er niet blij van.” Komt doordat ik over dat `blij’ nadenk, en dat je dat dus niet wordt vanwege iets of iemand. De hoofdredacteur van De Telegraaf gisterochtend, over de auto die zijn pand was binnen geramd: “Dat is nie... lees meer
-
Als je verzucht dat je ergens niet toe bent gekomen, wat we vaak doen, is het verhelderend je af te vragen waarom niet. Dan moet je van jezelf eisen dat je op die vraag minstens twee antwoorden hebt. Hoeven geen grote, veelbetekende antwoorden te zijn, maar wel: antwoorden. Deze... lees meer
-
In april heb je de Secretaressedag, internationaal, geloof ik, maar daar doe ik niets aan, want ik heb helaas geen secretaresse. Graag was ik met een forse bos bloemen gekomen of met het voorstel te gaan dineren in het beste restaurant ter wereld. Ook is er de Week van het Br... lees meer
-
Met de langste dag van het jaar had ik het gisteren zo druk dat ik er niet toe kwam in de late avond naar de film over The Beatles te kijken, Eight Days a Week, maar dat was niet erg, want die had ik al gezien. Natuurlijk, zeg ik er meteen bij, want ik zie graag alles w... lees meer
-
Er staat geen Nederlands restaurant in de lijst van 50 beste ter wereld. Dinsdag bekend gemaakt. Ik probeer daar iets van te vinden, maar weet niet wat. Dat heb ik met de hele lijst van 50: interessant om te weten, maar dan? Als ik nu reserveer kan ik ergens in mei volgend jaa... lees meer
-
“Gaat het, meneer?” Die vraag wordt me niet vaak gesteld, maar nu wel. Ik ben in de supermarkt en een jonge vrouw kijkt me vriendelijk en ook bezorgd aan. Ze lacht als ze ziet dat ik verrast knik, en zegt: “Ik dacht dat u niet goed was geworden.”
-
Ieder zijn vak, denk ik vaak. Of haar vak. Daar voeg ik aan toe dat talent een kostbaar iets is. We moeten het onder meer koesteren. Bijna ieder vak vraagt om talent. Laten we daar nooit te licht over denken. We zien vaak dat mensen met een talent voor wat ze doen, ineens ook... lees meer
-
Dan ben je dus jarig, je krijgt een beetje moeite met je leeftijd en daarom ook met de schrale dag die ooit een kleine feestdag was, en je zegt, ja, je hóórt je zeggen: “Zullen we straks pizza bestellen?”
“Pizza? Op je verjaardag? Ik dacht dat je alleen…” -
Er zijn berichten met een tragische schoonheid. Dit komt van ver weg, uit Almere. Daar stapte een wethouder op nadat hij ervan beschuldigd was onbetamelijke berichten te hebben gestuurd naar een journalist. De wethouder zegt dat zijn vrijwillige ontslag het gevolg is van media... lees meer
-
Wie denkt er nog op volle kracht aan de topontmoeting van dinsdag? Nog een week en er is nog maar nauwelijks iets van over. Op 30 of 31 december denken we er nog even aan tijdens het jaaroverzicht van het journaal. We horen al de zin die het onderwerp aankondigt: “Ja, en dan w... lees meer