Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Punten

Als ik zeg `mijn hele leven lang’ heb ik het over mijn leven vanaf het moment dat ik erover na begon te denken. Te groot woord, nadenken. Ik moet zeggen vanaf het moment dat ik reageerde op wat er om me heen aan de hand was. Nee, ook niet goed, want dat doe je meteen. Vanaf het moment dat ik me daar bewúst van was. Zoiets. En toen kwam ik dus min of meer onmiddellijk in de problemen, zonder dat ik iets van die problemen begreep. Later, véél later, misschien wel té laat zag ik in dat zinvol ouder worden betekende dat je veel van die problemen losliet. Heus niet alles smeekt om een oplossing. Ik noem een klein dingetje dat helemaal geen klein dingetje is, want ontzettend veel mensen raken er opgewonden van: Tour de France. Ongeveer mijn hele leven probeer ik daar ook opgewonden van te raken, maar dat lukt niet. Ik zie mannen hard fietsen, natuurlijk, ik snap ook dat niet iedereen het op die manier kan. En of ze nu hulpmiddelen hebben geslikt, interesseert me niets, want daardoor is het allemaal niet minder fascinerend om te zien. Ja, fascinerend vind ik het wel. Maar ik kan niet volgen hoe het zit. Met die punten en zo. En terwijl ik dit noteer haal ik mijn schouders op, maar tóch irriteert het me dat ik dus iets mis waardoor ik kan vaststellen waarom iemand bovenaan staat en waarom iemand van een mederenner niet mág winnen, want dat gebeurt dus ook. Vrienden leggen me uit hoe dat kan en ik knik als een gek zonder dat ik weet wat ik met dat knikken bedoel. En Mart Smeets vind ik rustgevend. Mag ook niet!

 

Columns

  • Het is niet in orde, maar ik begin licht lijsttrekkermoe te worden, zeker als ze niets zeggen terwijl ze toch aan het woord zijn. Of een slap grapje maken waar de interviewer of presentator dan ook om moet lachen, hahaha.

  • Voor de persconferentie vorige week van de premier en minister Hugo was al bekend dat kappers weer open mochten. Dus die middag belde ik naar mijn kapper. Of ik mocht komen? Ik dacht: moet er bovenop zitten, want er is vast een wachtrij tot laat in de lente. Hij zei dat ik de vo... lees meer

  • Soms verdwijnt er iets waarvan ik niet wist dat het nog bestond. Gisteren las ik over het einde van de Tupperware party. Zeker ruim vijftig jaar niet meer aan gedacht, terwijl ik waarschijnlijk wel van die plastic bakjes in huis heb. Ze zijn voor in de ijskast, maar het kan best... lees meer

  • Afgelopen weekend las ik een interview met Marjan van Loon, topvrouw bij Shell Nederland. Wanneer gingen we het trouwens hebben over topmannen en topvrouwen? Voorheen waren het directeuren en bestuursvoorzitters, maar ineens moest er het woord `top’ bij. Heb die toevoeging altij... lees meer

  • Er zijn in het Nederlands van die stoervolle uitdrukkingen die laten horen dat het menens is met de bedoelde gang van zaken. Voorbeelden: met iemand weer eens plezierige herinneringen ophalen wordt: bij een bák koffie lachen, gieren, brullen. Naar de Verenigde Staten reizen: de... lees meer

  • Of ik mee ga doen met het nieuwe winkelen? Liever niet, maar ja, ik vind natuurlijk dat ik de winkeliers moet steunen. Vorige week was er van het nieuwe winkelen nog geen sprake. Tot volgende week dinsdag nog steeds niet. Nee, we doen het braaf, telefonisch of digitaal bestellen... lees meer

  • Gisteren heette mijn column `Ranja’. Vind ik een geruststellend woord waarvan ik dacht dat het stilletjes en tragisch aan het verdwijnen was. Een vriend stuurde me een artikel uit Adformatie, het vlakblad voor mensen die in de reclame werken. Daarin staat dat Ranja terug is. Bli... lees meer

  • Als ik te vroeg wakker word, de nacht is niet eens voorbij, ligt de papieren krant nog niet op de deurmat. Snap ik. Gelukkig kan ik ook kranten op mijn tablet lezen en in bed heeft dat iets makkelijks. 

  • Zaterdag op weg naar de markt kom ik een buurman tegen die zegt dat het `een dunne markt’ is: “Want iedereen is natuurlijk schaatsen.” Ik knikte, wist het, op de radio hoorde ik dat op veel plekken in het land in alle vroegte de parkeerplaatsen al vol waren, uiteraard niet parke... lees meer

  • Lang niet meer gedaan, gistermorgen keek ik even naar het ochtendprogramma op televisie. Echt even maar, want ik viel binnen toen de goed gehumeurde presentatrice zei: “Geen polonaise, maar solonaise.” Voor iemand die terugdeinst voor slappe woordspelingen, viel dit niet mee.... lees meer

  • De Koninklijke Nederlandse Schaatsbond heeft ook een afdeling die sectie Natuurijs heet. Uiteraard heeft die sectie een voorzitter. Ik las een interview met hem. Hij schaatst zelf niet, wat je opmerkelijk zou kunnen vinden, maar dat moet uiteraard kunnen. Er zijn meer mensen die... lees meer

  • Wanneer ik in alle vroegte de ochtendkranten van de deurmat pak, merk ik sterk dat ik dan ook een diepe buiging maak voor de bezorger ervan, voor alle bezorgers. Mijn eerste handeling van die dag, de kranten pakken, is niet te vergelijke met de hunne

  • Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die over... lees meer

  • Er zijn grote en kleine historische gebeurtenissen. Over een jaar of tien, vijftien zeggen we tegen onze kinderen en kleinkinderen: “Ja, toen zat het hele land op slot.” Met natuurlijk de toevoeging: “Wees maar blij met wat je hebt.” Net zoals kinderen die geboren zijn in de jar... lees meer

  • Het einde van de Golden Earring was onvoorstelbaar. Afgelopen dagen is er veel over gezegd en geschreven, natuurlijk. De aanleiding is tragischer dan het gevolg, want het slotakkoord kon niet zo heel ver weg zijn, maar graag had ik meegedaan met het applaus. Het liefst in een ni... lees meer

Pagina's