Iedere keer als ik hoor dat een positiviteitsgoeroe iets beweert, denk ik na over dat beroep. Misschien is het geen beroep, maar een functie. Of een hoedanigheid. Iedereen zal het soms hebben dat je ’s ochtends wakker wordt met een opvallend leeg hoofd en dat je je dan afvraagt... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Reisorganisatie
Een woord waarover ik tastend kan nadenken is `autovakantie’. Dan moet de auto waarschijnlijk onderdeel van de vakantie zijn. Zelf zie ik de auto meer als middel, maar misschien is die benadering te beperkt. Waarschijnlijk moet ik de status van mijn auto een beetje op gaan poetsen. Mijn auto is daar wel aan toe na zo veel jaar trouwe dienst. Ik lees bijvoorbeeld het aanbod (vanaf 738 euro): 11-daagse autorondreis langs haventjes van Zuid-Frankrijk. Ik citeer inclusief de aanhalingstekens en haakjes: Onderweg ontdekt u schilderachtige `petits ports’ die al decennialang (levens)kunstenaars trekken! U verblijft in stijlvolle en luxe hotels: dit is immers de streek van `joi de vivre’! Einde citaat. Als ik me hiervoor opgeef zal de reisorganisatie, in dit geval de ANWB, de hotels voor me boeken en de rest doen mijn auto en ik zelf. Handig bedacht, mompel ik zuinigjes. Zo kan iedereen wel reisbureautje spelen. Maar ik moet niet zeuren, iedereen moet creatief met de crisis omgaan. Mijn auto en ik kunnen natuurlijk ook op eigen kracht langs de `petits ports’ rijden. Volgens de Kamer van Koophandel ben ik kunstenaar en zelf vind ik me op bepaalde momenten levenskunstenaar, ook al hang ik dat ik niet aan de grote klok, een stille, behoorlijk introverte levenskunstenaar, om eerlijk te zijn. Dus ik ben in twee hoedanigheden in die schilderachtige `petits ports’! Of zou de ANWB daar functionarissen hebben rondlopen die bars duidelijk maken dat je er gloeiend bij bent als je je `joi de vivre’ buiten de ANWB om zoekt.
Columns
-
-
Ieder jaar hetzelfde: als de eindexamentijd aanbreekt, besef ik hard dat de mijne na al die jaren nog steeds niet voorbij is, want ik word meteen weer zenuwachtig. Ik weet ook wat me te doen staat. Vandaag of morgen fiets ik naar een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeve... lees meer
-
Sinds zondag denk ik zo nu en dan aan gedrag dat we netjes noemen. Komt door de burgemeester van Rotterdam. Die waarschuwde de supporters van Feyenoord. Als ze zich niet netjes gedroegen, konden ze de huldiging op hun buik schrijven. Het elftal nam het zekere voor het onzekere e... lees meer
-
Erg kort was hij gisterochtend in het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland te zien, de stylist die een boek of gids had geschreven waarin vrouwen kunnen lezen wat voor kleren ze aan moeten doen naar hun werk. Bastiaan van Schaik heet hij en zijn boek of gids: Dress to impress.... lees meer
-
Op weg naar de fitnessclub zag ik gisterochtend een zeer dikke man de vlag uithangen. Natuurlijk, Bevrijdingsdag. Van een afstand zag ik al dat hij het met tegenzin deed. De vlaggenstok bevond zich boven de woonkamer, de man wankelde op een keukentrap. Hij hing de vlag verkeerd... lees meer
-
Natuurlijk had ik het gisteren over de dodenherdenking, natuurlijk heb ik het vandaag over de vrijheid die we vieren, ook al vraag ik me af met welke gedachte we die vieren. Toen ik opgroeide en ook later nog, was het helder. De oudere mensen om me heen hadden de oorlog meegemaa... lees meer
-
Ineens zijn er weer vijf jaar voorbij en ligt er een brief van de gemeente dat mijn paspoort op 16 mei verloopt. Bij zo’n bericht heb ik altijd sterk het gevoel dat ik zelf ook weer een beetje verloop. Natuurlijk zie ik ook tegen de gang van zaken op, maar dat heb ik altijd wann... lees meer
-
Van spreekwoorden gezegden houd ik niet, maar er is er één die ik koester: waar een wil is, is een weg. Ik voeg er meteen aan toe dat ik het slecht verdraag wanneer iemand anders dat tegen me zegt. Nee, ik moet het mezelf voorhouden: waar een wil is, is een weg.
-
Toen ik nog niet zo lang geleden opgroeide, was het in deze periode de gewoonste zaak van de wereld dat zich min of meer overal De Grote Schoonmaak voltrok. Van het huis dus. Bij ons duurde die een dag of drie. Het verantwoordelijke team bestond uit mijn moeder, de hulp in de hu... lees meer
-
Misschien wint Vitesse morgen de KNVB-beker! Toen ik in Arnhem woonde, ging soms kijken, op Monnikenhuizen, in dat sfeervolle stadion waaraan je graag denkt als je aan mooie voetbaldagen denkt. Natuurlijk ben ik de ploeg blijven volgen, net zoals NEC, de club uit mijn geboortest... lees meer
-
Het woord `vergistoerist’ hoorde ik gisteren voor het eerst. Bedoeld wordt een toerist die geïnformeerd door een verouderde reisgids over Nederland, op 30 april vol oranje accenten op zoek gaat naar Koninginnedag. Ik begreep dat er dit jaar minder zijn dan vorig jaar, maar ik sn... lees meer
-
Dit noteer ik op een bankje in het station van Hamburg. Ik ben op doorreis en heb helaas geen tijd de stad in te gaan. Op het station ben je wel ergens, maar ook weer niet. Ik houd van tussenplekken, van de rusteloze wereld van aankomst en vertrek, van begroetingen en afscheid,... lees meer
-
In Italië zijn ze in veel dingen goed. Bijvoorbeeld in nieuwe beroepen. Gondelier bijvoorbeeld, lang geleden. Of barista, klassekoffiebereider. Nu zijn er hier ook barista’s, maar die beseffen niet altijd dat het een kunst is. Het is bijvoorbeeld belangrijk hoe je erbij kijkt.... lees meer
-
Zo nu en dan kom ik een gangbaar woord tegen waarvan ik de betekenis ken, maar dat ik nooit opschrijf of uitspreek. Leverkaas bijvoorbeeld. Het valt onder vleeswaren, maar ik heb het nog nooit gegeten, wat verder niet erg is. En onbelangrijk. Het woord staat me tegen, omdat he... lees meer
-
Eens in de zoveel tijd lees je een artikel van iemand die een tijdje zonder mail heeft geleefd of zonder telefoontje. En wat dat dan met je doet. Meestal weet je ongeveer wat er te lezen valt, maar je leest het toch. In mijn geval omdat ik hoop dat het allemaal om opluchting g... lees meer