Toen ik nog drie keer per week hardliep, deed ik dat het liefst zo ongezien mogelijk. Het leek me immers geen gezicht. Misschien moest je dat soort schaamte voorbij zijn, maar dat lukte me niet. Ik ging in alle vroegte, gehuld in onthutsende sportkleding, de buitenlucht in, ook... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Show
Erge radioprogramma’s vind ik die waarin luisteraars mogen meepraten over prangende kwesties. Gaat heel vaak niet goed. Natuurlijk telt iedereen mee. Dat is het niet. Maar al die meningen leveren zelden iets op. Je hoort het meteen: `Ja, met mevrouw Venkel hier.’ En vervolgens barst mevrouw Venkel los. Er is geen touw aan vast te knopen, maar het is te merken dat ze zeer dringend op een luisterend oor wachtte. Ik ben meteen op mijn hoede als iemand zich voorstelt met meneer of mevrouw. Zelf zeg ik nooit `mijn naam is meneer Verbogt’, want mijn voornaam is niet meneer en dat ik een meneer bén is duidelijk. Je kunt ook zeggen dat het aandoenlijk is als je je zo manifesteert, maar ik denk dat we moeten ophouden dit soort dingen aandoenlijk te vinden. Kom op zeg. Meestal moet de presentator de ontremde spreker afbreken, want dan gaat het over een opinie die alle kanten opspat. Ik vind het moeilijk te luisteren naar iemand die hoorbaar niet mag uitpraten. Is allemaal niet verschrikkelijk, maar zendtijd is ook nuttiger te besteden. Van de erge radioprogramma die ik nu bedoel, is het ergst dat van oud-Kamerlid Joost Eerdmans dat in de vroege avond tot ons komt. `Avondspits’ heet het en er worden gevoelige actualiteiten in behandeld. Hij noemt zijn programma consequent een show. Er komen vooral mensen in aan het woord die iemand nodig hebben die zegt wat zij denken, omdat denken best een karwei is. Deze Joost Eerdmans gaat Leefbaar Rotterdam aanvoeren. Rotterdam is ver weg, maar toch houden we ons hart vast.
Columns
-
-
Ook in mijn omgeving hoor ik soms met vertedering spreken over het televisieprogramma Boer Zoekt Vrouw. Ik probeer dat te begrijpen, maar daar slaag ik niet in. Als ik kijk voel ik een mengeling van ongeduld en irritatie en omdat ik daar geen probleem van wil maken, ga ik iets a... lees meer
-
Toen ik nog drie keer per week hardliep, deed ik dat het liefst zo ongezien mogelijk. Het leek me immers geen gezicht. Misschien moest je dat soort schaamte voorbij zijn, maar dat lukte me niet. Ik ging in alle vroegte, gehuld in onthutsende sportkleding, de buitenlucht in, ook... lees meer
-
Nieuwjaarsdag mag van mij altijd snel voorbij zijn. Het is een raar soort `tussendag’ die energie absorbeert zonder dat die energie in iets omgezet wordt. Toen ik niet al te laat wakker werd, had ik meteen behoefte aan een standpunt, geen groot standpunt, maar een kleintje.... lees meer
-
Het is altijd hetzelfde op de laatste dag van het jaar. Dan ga ik dus telkens ontzettend serieus beseffen dat ik iets voor het laatst doe, in dit jaar waarvan bijna geen spat meer over is. Zojuist voor het laatst geschoren. Ik noem maar wat. Ik denk daar iets bij, terwijl ik die... lees meer
-
Er hangt ook iets zwaars in deze dagen. Ik heb het nu niet over de melancholie die bij het einde van het jaar hoort, want iedereen zal een geheel eigen vorm hebben gevonden daarmee leefbaar om te gaan. Nee, het gaat hier weer over sociale vaardigheden die zich schraal kunnen man... lees meer
-
Vrijdagavond waarschuwde de NS op mijn telefoontje: `Morgen zaterdag 27/12 rijdt NS een aangepaste dienstregeling vanwege de verwachte sneeuw.’ Ook al hoefde ik niet met de trein, toch handig te weten. Bovendien voelde ik opluchting. Toen er vorige winter even sprake was van n... lees meer
-
Lang geleden dat ik op kerstavond een kerk bezocht. Er zijn veel mensen die normaal nooit gaan, maar vanavond wel. Dat vinden ze er dan bij horen. Of ze houden van de sfeer die op zo’n avond speciaal is. Snap ik. Paar jaar geleden deed ik een poging, maar ik kon nergens terecht,... lees meer
-
Udo Jürgens dood. Lang niet meer aan hem gedacht. Kende zijn werk nauwelijks, wist bijvoorbeeld niet dat `Geef mij je angst’ van André Hazes en later Guus Meeuwis een vertaling was van een lied van hem. Ik begrijp dat nummer niet helemaal, maar ik vind het erg goed. In 1966 won... lees meer
-
Door het huis lopend zie ik nogal wat kerstbijlagen van kranten en dubbeldikke nummers van tijdschriften. Ik geloof dat ik dit weekend misschien wel twintig interviews las en waarom ik zoiets doe, weet ik niet. Soms zijn het mooie, zinvolle gesprekken, bijvoorbeeld met nabestaan... lees meer
-
Toen ik gisterochtend rond zeven uur door de wind werd gewekt en niet door de wekker, vroeg ik me af: wat is de gedachte? Dat moet je je soms afvragen. En met de gedachte bedoel ik de gedachte die dat moment tot niet zomaar een moment maakt. O ja, ik moest naar de fitnessclub. T... lees meer
-
Vanavond is het Oranje jaaroverzicht op televisie. Ik hoorde het gisteren aangekondigd en gaapte meteen. De aankondiging beloofde dat het ook zou gaan over de eerste nationale ramp van onze koning. Bedoeld werd de aanslag op de MH17. En natuurlijk hoe de koning daarmee omging. D... lees meer
-
Toen ik gisteren wakker werd, miste ik het ochtendprogramma van Wakker Nederland ineens. Als ik het zie, vind ik altijd dat ik net zo goed niet kan kijken, maar als het er dan niet is, zit er een klein gat in het begin van de dag. Komt vooral door de vrouwen die het presenteren,... lees meer
-
Dagobertducktaks! Blij dat dat het woord van het jaar is geworden. Of is het Het Woord van het Jaar? Met hoofdletters dus? Ik begon dit stukje met Het Woord van het Jaar, omdat ik niet wist of het met een hoofdletter moet of niet. En als ermee begint is de hoofdletter verplicht.... lees meer
-
De beste boeken van het jaar, de beste muziek, de belangrijkste gebeurtenis – het hoort allemaal bij de tweede helft van december en vaak is deze informatie even loos als de elektronische kerstmuziek in supermarkt en warenhuis. Soms staat er op zo’n lijstje een boek dat je ook g... lees meer