In de zesde klas van de lagere school hadden we een onderwijzer die spannend kon voorlezen. Deed hij altijd aan het einde van de schooldag. Meestal uit een avontuur van Pim Pandoer. Wij konden niet wachten, ook de jongens die nooit zin hadden ergens op te wachten. Tussen de midd... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Spannend
Hoe word je spannend? En hoe blijf je het? Vind je het alleen zelf? Of vinden anderen het ook van je? Deze vragen achtervolgen me een beetje sinds ik gisterochtend in Vandaag de Dag hoorde dat Willibrord Frequin een nieuw programma voorbereidt dat Spannende vrouwen heet. Ik wist niet dat Willibrord Frequin nog actief was en weet ook niet of ik daar blij mee ben. Hij maakt het samen met Kim Kötter. Zij was het ook die het gisteren in Vandaag de Dag bekendmaakte. Ze kon of wilde er verder niets over zeggen, want het project was nog in ontwikkeling. Ik zal die uitzendingen niet zien, maar toch houdt de kwestie me dus bezig. Spannende vrouwen. Er zijn natuurlijk ook spannende mannen. Ik heb me nooit afgevraagd of ik dat ben, maar ineens doe ik dat wel. Zijn het handelingen? Of uitstraling? Of een dekselse combinatie daarvan? Ik lees dat iemand die vandaag geboren wordt, ruim over de honderd kan worden. Volgende week begint daar een serie over op televisie (titel: Eeuwig Jong). Gisteren sprak ik een vriend die pas zijn baan kwijt was. Hij veronderstelde met tegenzin dat hij nu niet `meer aan de bak’ zou komen, want hij is begin vijftig. Ja, dan ben je oud in onze samenleving. Ik kan dat niet begrijpen, ook al doe ik er mijn best voor. Zelf heb ik overigens makkelijk praten, want ik heb een vak waarvoor je nooit te oud kan zijn, behalve natuurlijk wanneer je niet meer weet wie je bent. Maar anders rest je niets anders dan spannend te worden. Of als je dat al bent, nóg spannender. Dat is dan tenminste iets.
Columns
-
-
In haast alle media wordt de vraag gesteld hoe het zit met onze Oranjekoorts. Meteen komt ook het antwoord: valt wel mee. Als ik het goed begrijp is dat laatste een probleem, want het hoort zo bij ons dat we die koorts wél hebben. Deskundigen zeggen dat het de schuld van corona... lees meer
-
Boekenweek! Daarom stond ik zaterdag halverwege de ochtend op het balkon van de eerste verdieping van een boekhandel aan een plein. Achter een microfoon. Dat plein was min of meer leeg, maar wel vriendelijk beschenen door de ochtendzon. De hele dag zouden op dat balkon schrijver... lees meer
-
In deze krant las ik eergisteren dat er in Nederland 60000 coaches zijn, ruím. Omdat iedereen zich coach mag noemen, zijn dat er te veel. Is dat zo? Geen idee. De eigenaar van ons grootste coachingsbedrijf maakt zich zorgen: je moet er een goede opleiding voor volgen, want er ko... lees meer
-
Op de voorkant van het boek staat een hamster met rode bokshandschoenen met daaronder de woorden `voor elke ongemakkelijke situatie’. Titel : De gouden gespreksgids. Ik hoorde er enthousiast over spreken in een radioprogramma, vooral door de auteur, Wicher Schols, wat ik ook had... lees meer
-
Zelden denk je `Goed zo’ wanneer iemand zegt: “Wij trekken de stekker eruit.” Is bijna altijd even slikken geblazen. Ik lees het over het televisieprogramma Blauw Bloed. Daar gaat die uit, de stekker. Ook uit andere programma’s, maar ik beperk me nu tot Blauw Bloed. Dat doe ik v... lees meer
-
Zeker weten dat je iets dáár hebt neergelegd of neergezet en het is er niet meer. Je bent het kwijt, maar dat kán dus niet. Lang heb ik gedacht dat zoiets overgaat, dat je je leven zo hebt ingericht dat dit soort klein ongemak zich niet meer voordoet, maar dat is niet zo. Je mer... lees meer
-
Het regent onbarmhartig, zaterdag, maar het meisje van de kaaskraam heeft iedere seconde zin in de dag. Zo kun je eruitzien en dat doet ze. Ze moet er zo veel bij praten dat ik haar niet helemaal volg, maar dat vindt ze geen probleem. Niets is een probleem en het stemt monter so... lees meer
-
De afgelopen weken heb ik er geen greintje interesse voor kunnen mobiliseren, het is dus uit vaag schuldgevoel dat ik vanavond waarschijnlijk kijk naar het Songfestival. Immers een nationale gebeurtenis. Om me heen zeggen ze bovendien dat ik niet moet zeuren, want: het is leuk!... lees meer
-
“Wat ga je hierna doen?” Die vraag hoor ik laatste tijd vaak. Soms iets uitgebreider: “Wat ga je hierna doen, als alles voorbij is?” Als alles voorbij is? Nooit gaat alles voorbij, althans nooit helemaal. Alles is bovendien erg veel. We snappen wat er bedoeld wordt: als ons leve... lees meer
-
Vrienden van me zijn verbaasd als ik zeg dat het mij verbaast dat er terrassen zijn die al om zes uur in de ochtend opengaan. Ze beweren dat het prettig is dat je wanneer je de hele nacht gefeest hebt, nog even een afzakkertje kunnen nemen op een terras.
-
Niet zo vaak heb ik dat ik denk: dát wil ik hebben! Of dwingender: dát móet ik hebben! Lijkt me een goed teken. Ja, ik ben iemand die alles al heeft. Misschien over een tijdje niet meer omdat er meer aanbod is, maar nu wel. Natuurlijk, een nieuw boek betekent altijd grote vreugd... lees meer
-
Stom maar ik wist niet dat koningin Máxima zich al jaren inzet voor Méér Muziek in de Klas. Zondag viel ik even binnen in een televisieprogramma dat ter ere van haar met muziek was gevuld. Met de koninklijke familie als publiek. En ik vluchtte er weer uit weg toen Danny... lees meer
-
“Een loodgieter heeft nooit vrij.” Dat zegt de loodgieter zelf, een betrouwbare bron dus. Ik bel hem vanwege twee problemen in huis, een groot, een lekkage, een klein, een lekkende kraan.
Hij komt op zaterdagochtend, wat van mij niet per se hoeft: “Het is uw vrije dag.” Dan... lees meer -
Ja, denk ik, zoiets moet je natuurlijk ook kopen. Ik zie een vriendin lopen met een gloednieuwe hamer, om de steel zit een plastic zakje, wat ik een sterk voorbeeld vind van overbodige verpakking. Zelf heb ik ook een hamer thuis, wel twee, maar heb het gevoel dat die er altijd... lees meer
