Er staan oude huizen in de straat waarin ik woon. Een ervan wordt heftig verbouwd en dan kan het zijn dat zo’n verbouwing invloed heeft op de conditie van de andere huizen. Een verzekeringsmaatschappij houdt dat in de gaten. Ben dan ook niet verbaasd als er een man aanbelt die z... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stilte
Een tijdje geleden zat ik in de wachtkamer van de Spoedeisende Hulp. Daar hing aan een van de muren een groot beeldscherm en daarop was een film te zien die de levensloop van een wurgslang behandelde. Als ik het daar voor het zeggen had, koos ik voor een andere thematiek, maar wie weet is er over nagedacht. Misschien zorgt de wurgslang er wel voor dat de stilte in de wachtkamer niet zo strak en gespannen is. Dat is immers een probleem in de meeste wachtkamers, die ontzéttende stilte. Gisterochtend moest ik bij mijn huisarts zijn. Ik ben er vroeg bij, maar toch zit de wachtkamer vol. Die volte benadrukt de stilte meedogenloos. Aan de balie wordt zo nu en dan op gedempte toon gesproken en iedereen luistert daar met scherpe aandacht naar (`Moest u meteen daarna overgeven?’). Soms doet zich een taalprobleem voor en dat veroorzaakt stevig lawaai: `DOKTER VANDAAG GEEN TIJD! MORGEN DOKTER WEER TIJD!’ Ik betrap mezelf er ook op dat ik harder ga praten wanneer ik een buitenlander de weg wijs. Het zit in ons. Soms kijk wij, wachtenden, elkaar aan, maar het zijn haast nooit geruststellende blikken die we wisselen, integendeel. Ik probeer aan een wurgslang te denken, wat maar ten dele lukt. Echt helpen doet het trouwens niet. Even later is er in de apotheek een andere stilte. Bij de huisarts zijn we patiënt en hier gewoon klant. Dat is het verschil. Getergd kijken we naar wat zich in de ruimte achter de balie voltrekt. Alles duurt lang. Soms maakt iemand een kort verontwaardigd geluid. Kan er behoorlijk in hakken.
Columns
-
-
Dan gaat het ongeveer de hele tijd over de naheffing en ineens niet meer, maar misschien is de kwestie vandaag weer aan de orde. Je weet het nooit met de naheffing. Een parmantige staatssecretaris is de heer Wiebes, dat werd ook heel duidelijk. Vijf tot zes miljoen belastingbeta... lees meer
-
Mijn fysiotherapeut vraagt aan het eind van onze bijeenkomst wat voor cijfer ik aan me klacht geef. De klacht is mijn knie, die ik jaren geleden door intensieve sportbeoefening matig functioneerbaar heb gemaakt. Ik druk me nu nogal plechtig uit, maar dat is uit respect voor de k... lees meer
-
Voor een klusje in huis neem ik altijd een krachtige grondhouding aan, ik denk: laat ik het systematisch aanpakken. Door zo aan het klusje te beginnen, ben ik altijd al een eind op weg. Is niet zo, maar ik houd het mezelf voor. Vooral als het om een reparatie gaat. Het zijn alti... lees meer
-
Nachtopvang. Zo heet een gedicht dat ik las. Het is van de Amerikaanse schrijver Charles Bukowksi, van wie ik veel werk bewonder, niet alles, maar dat hoeft ook niet, want zijn oeuvre is erg omvangrijk. Bukowksi leefde tot hij beroemd werd behoorlijk aan de zelfkant en dronk zich daar kranig door... lees meer
-
Van het bestaan van de buffalokever was ik niet op de hoogte. (Nooit gedacht een stukje zo te beginnen.) Lijkt me een stevig beestje. Ik begin erover omdat ik steeds vaker lees dat het binnenkort toch echt menens is met insecten als ons dagelijks voedsel. Dan liggen ze gewoon in... lees meer
-
De loodgieter kondigde aan om half acht in de ochtend te komen. `Fijn!’ zei ik. Ik was immers blij dát hij kwam en niet over een week of twee `een gaatje’ voor me kon vinden. Hij belt om kwart over zeven aan. Ook daar heb ik rekening mee gehouden. Ik doe gedoucht en aangekleed o... lees meer
-
Eén keer overkwam het me bijna: dat ik in Barneveld in de trein wilde stappen, maar dat dat eigenlijk niet kon, omdat die trein te vol was. Hoe het toch lukte, weet ik niet meer, maar het lukte. Wel dacht ik: stel dat je weg wilt uit Barneveld en het kan niet. Ja, een latere tre... lees meer
-
`Einde blauwe envelop nabij’. Als ik zoiets lees, voel ik eerst een soort bevrijding, maar dat is rare naïviteit. De belastingdienst gaat ons bij voorkeur digitaal benaderen. Dus voortaan komt er bij iedere brief het verzoek `een account op Mijnoverheid te activeren’. Houd toch... lees meer
-
Al snel nadat de trein is vertrokken, roept de conducteur om: `Als u in een stiltecoupé zit, is het de bedoeling dat het daar ook echt stil is.’ Hij last een korte pauze in. Die bedoeling had ik al begrepen, maar het is goed dat hij nog eens sterk tot me doordringt. Het woord `s... lees meer
-
Een op de vijf jongeren heeft geldzaken niet op orde, lees ik. Is onderzocht. En meteen ben ik benieuwd naar de leeftijd. Werd snel helder: tussen de 12 en 24 jaar. Toen ik 12 was, speelden geldzaken geen prominente rol in mijn leven. Ik kreeg zakgeld dat ik uiteraard te weinig... lees meer
-
Vanuit de trein door het zuiden van Nederland zie ik veel achtertuinen met een trampoline erin. Mijn indruk is: meer dan elders in het land, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. Misschien kan een onderzoeker op de universiteit van Nijmegen hierin zijn tanden zetten. Ik denk d... lees meer
-
Tijdje geleden las ik het bericht, maar verdrong het. Gisteren kwam het ineens weer op mijn pad: een groot deel van de treinen wordt gemoderniseerd. Want: trein moet inspelen op de behoeften van de reiziger. Waaraan heeft die onder meer behoefte? Aan loungebanken en stopcontacte... lees meer
-
Wat lijkt me dat een tragische stichting, de Stichting Loterijverlies. Als ik me de jaarvergadering voorstel, begin ik meteen benauwd te zweten. De stichting wil dat er in oktober geen trekking is van de Staatsloterij. Ik ben nogal verslaafd aan die trekkingen, want eens per maa... lees meer
-
In de Algemene Beschouwingen en in de reacties op de Algemene Beschouwingen en in het commentaar op de reacties op de Algemene Beschouwingen viel zo nu en dan de term `huishoudboekje’. Is waarschijnlijk om het allemaal een beetje knus te houden. `Huishoudboekje’ klinkt ook begri... lees meer