Natúúrlijk, een sollicitatiebrief schreef je altijd thuis, maar nu kun je het digitaal doen. Brief is verleden tijd, je gaat voor de computer zitten en manifesteert je via de webcam of richt het telefoontje op je hoofd met de camera aan en beantwoordt een paar vragen. Als je d... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tafel
Amerika-deskundige Willem Post zei gisterochtend op televisie twee keer nogal fel NO WAY. Het ging om de vraag of Amerika en Rusland oorlog gingen voeren. NO WAY. Fijn. Ik heb de indruk dat de eerste Koude Oorlog helemaal nog niet zo lang voorbij is. De meest indruk maakte die toen ik nog niet begreep wat er aan de hand was. Ik vond het rare woorden, Koude Oorlog. Gesprekken gingen toen regelmatig over de atoombom. En dat er op minstens twee plekken in de wereld een grote rode knop was. Als iemand daarop drukte was het `afgelopen met ons allemaal’. Dat laatste was geen voorspelling van mij, ik had niets te voorspellen, want ik was kind, maar sommige volwassenen zeiden dat. Ik probeerde me daar een voorstelling van te maken. Begin zestig verspreidde de overheid een brochure die `Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf’. Die heb ik ergens liggen, maar ik weet niet waar, wat natuurlijk een slecht teken is. Als ik het me goed herinner stond erin hoe we moesten handelen als de atoombom viel. Ik geloof dat we haastig onder tafel moesten duiken, maar dat weet ik niet zeker. Dat vond ik een geruststellend advies, ook niet moeilijk te onthouden. Overal waar ik als kind kwam stond wel een tafel. Wel vroeg ik me af hoe je wist dat je dat moest doen. Ik woonde in Nijmegen, maar begreep dat wanneer de bom in Assen terecht zou komen, het hele land weg was. Dan was je vast te laat bij de tafel. Soms ging ik er zomaar even onder zitten en dacht: mij kan niets gebeuren! Naar die momenten verlang ik weleens terug.
Columns
-
-
Soms wil je iets weten, wat je al weet, omdat je niet wilt geloven wat je al weet. Ingewikkeld begin, ik leg het uit. Eergisteren, zondagmiddag, was ik in een redelijk grote Nederlandse stad, ik liep door een van de winkelstraten, even maar, want was op doorreis. Het was zo’n wi... lees meer
-
Je zou toch denken: we hebben het vooral over de oorlogsdreiging. Maar dat was niet zo, afgelopen weekend. Ja, zo nu en dan even. Zaten we naar een onrustige nieuwsuitzending te kijken die ik altijd fascinerend vind, hoe angstaanjagend het onderwerp ook is. Hoe vaak in mijn le... lees meer
-
Het hakte erin, gisterochtend, radionieuws van half acht: zelfs één glaasje wijn per dag is ongezond. Ik geloof dat ik zoiets niet al zo vroeg hoef te weten. Ook daarom luisterde ik met een half oor, de andere helft luisterde naar helemaal niets. Het woord `ongezond’ werd tijden... lees meer
-
Wat is er representatief uitzien? Wanneer moet dat? En waarom? Is het een vorm van beleefdheid? Wat is beleefdheid?
Niet zo lang geleden waren dit soort vragen niet aan de orde, maar als je nu om je heen kijkt, besef je dat de antwoorden interessant kunnen zijn. -
Op de begraafplaats deed zich een incident voor dat ik nog niet had meegemaakt. Is met veel incidenten zo, maar op een begraafplaats heeft het een bijzondere uitstraling.
-
Bericht dat ik met ingehouden adem lees: dat een bezoeker van de Nieuwe Kerk in Amsterdam een kunstwerk van de wereldberoemde Jeff Koons aanraakte en dat dat kunstwerk uit elkaar spatte of in scherven viel (in ieder geval: kapot!). Een blauwe bol van dun glas die deel uitmaakte... lees meer
-
Natuurlijk keek ik ook vaak naar de dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte, diep in gedachten en met ontzag.
-
Het blijft een woord dat altijd lichte huiver veroorzaakt: examen. En nervositeit natuurlijk. Ook al heb je er niets meer mee te maken. Toch.
Vmbo-leerlingen zijn er al mee begonnen. Wist ik niet en dat is vreemd voor een examengevoelig iemand als ik. -
De meeste vernieuwingen zijn uitstekend. Bij sommige ervan moeten we ons afvragen waarom we ze willen. Het antwoord kan het inzicht in onszelf verruimen.
Hier en daar wordt geëxperimenteerd met supermarkten zonder kassa, dus die ontwikkeling zal zich wel doorzetten. We re... lees meer -
Het avontuur van het alledaagse, daarmee kan veel beginnen. Je moet goed luisteren, vooral goed kijken en dan is overal iets dat aandacht verdient en wat anders kan veroorzaken. Dinsdagmorgen overleed Arno Arts, beeldend kunstenaar in Arnhem. Ik schrijf niet `Arnhems kunstenaa... lees meer
-
Van een burn-out heb ik geen verstand. Ik maak wel mensen mee die er last van hebben. Of last, nee, dat is niet het goede woord: die erdoor gevéld worden. Vooral mensen die veel jonger zijn dan ik. Gisteren nog sprak ik een vrouw die de rest van het jaar `van de radar’ gaat. I... lees meer
-
De advertentie viel me op. Ging over een fotoboek over Máxima, groot formaat: `Een kroonjuweel op uw koffietafel’. Dan besef ik dat ik geen koffietafel heb. Ja, tijd geleden een kleintje, waarschijnlijk te klein voor het boek over Máxima. Stond in de buurt van de bank. Ik zett... lees meer
-
Sommige dagen blijven lijken op dagen in je kindertijd, terwijl ze toch anders zijn omdat jij dat ook bent en de tijd waarin je nu leeft helemaal. Ik heb het bijvoorbeeld over de dag voor Kerstmis en Kerstmis zelf, de middag voor sinterklaasavond, wakker worden en weten dat je j... lees meer
-
Soms zie ik op het schermpje van mijn telefoontje dat de beller afkomstig is uit Singapore of de Filippijnen en neem ik niet op. Raar woord inmiddels: opnemen. Ik zeg het anders: ik ga het gesprek niet aan. Ik vraag me wel af of er op dat moment iemand die ik ken in Singapore is... lees meer