Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Tentakels

Een dingetje. Een gek dingetje, om precies te zijn. Zat al bijna twee jaar in mijn hand. Daarom moest ik vrijdag naar de plastische chirurg, een aardige vrouw met wie je zo op een terras aan zee champagne zou willen drinken. Maar dat was vrijdag niet aan haar orde. Eerst legde ze mijn hand open en daarna bogen zij en een assistente (ook terras en champagne) zich over de kwestie die nu zichtbaar was geworden. En toen zei ze het: `Gek dingetje.’ De assistente herhaalde die woorden. Ze spraken die niet ernstig uit, eerder op de toon die bij een gek dingetje hoort. De chirurg vroeg of ik het dingetje wilde zien. Dat hoefde ik niet per se, maar ze had het al binnen mijn blikveld gebracht, aan een pincet. En toen zei ik het ook: `Gek dingetje.’ Het leek op een dingetje dat ik ook soms in films zie. Het dingetje zit dan in iemand en ineens treedt het met geweld naar buiten en dan blijkt het een buitenaards wezen te zijn met veel tentakels en opzienbarende slijmafscheiding. De chirurg zei dat ze het dingetje naar het laboratorium zou sturen. Over veertien dagen hebben we er een goed gesprek over. Af en toe denk ik aan dat laboratorium. Misschien gaat het dingetje daar wel hels tekeer. Mijn hand zit in verband verpakt. Iedereen vraagt wat er daar loos is. Telkens antwoordde ik dat er een gek dingetje zat, maar dat antwoord begon me te vervelen. Ik zeg nu dat de chirurg erg geschrokken is en dat ze nog nooit zoiets vreemds had gezien. En dat het nu in het diepste geheim wordt onderzocht. Dus even afwachten maar.

Columns

  • Tweede Kamerlid Pieter Duisenberg (VVD) vindt dat het afgelopen moet zijn met leraren die saai lesgeven. Niet dat ze geliquideerd hoeven te worden, maar het is beter dat ze naar een andere baan zoeken. Ze hebben nog vijf jaar de tijd hun leven te beteren. Uiteraard probeer ik me... lees meer

  • Soms hoor je mensen zeggen dat `hier niets te beleven is’. Vind ik altijd een treurige mededeling. Alsof beleving iets is wat je moet worden aangeboden. Je kunt er ook zelf voor zorgen. Misschien lukt het niet meteen, maar als je even doorzet, komt het vast in orde. Vandaag word... lees meer

  • Heimwee is een zware emotie. Ook een dwarse. Je doet er meestal wat vaag over, ik bedoel dat je zelden zegt: `Ik heb heimwee. Dát is er aan de hand.’ Iemand heeft immers die érge vraag  gesteld: `Is er iets?’ Heimwee dus. Uit mijn jeugd herinner ik me dat je zwak gevonden werd a... lees meer

  • Nu het eindelijk zomer wordt, kan het nieuws grappig gaan trillen. Berichten krijgen een vreemde schoonheid. Denk bijvoorbeeld aan de stomdronken egel van een paar dagen geleden. Had een kapot gevallen fles advocaat leeg gelikt en werd daarom Dick Advocaat genoemd. In de winter... lees meer

  • Zondag en maandag treedt Paul McCartney in Nederland op. Hij is 72. Vandaag is het 51 jaar geleden dat hij voor het eerst in Nederland te zien was. Hij speelde basgitaar bij The Beatles en was 21. Het optreden was in zaal Treslong bij Hillegom. De dag daarna waren ze in de veili... lees meer

  • Veel vragen vind ik lastig, vooral die simpel lijken. Dat ligt aan mij, want ik kan al nauwelijks uit de voeten met `Hoe gaat het met je?’. Ook erg vind ik: `En? Nog iets leuks gedaan?’ Ik doe heel vaak dingen die me amuseren, maar als ik ze moet gaan opsommen, zijn ze meteen al... lees meer

  • Klein jubileum: tien jaar mijn rijbewijs! Om dat te vieren mag ik het verlengen, wat erop neerkomt dat ik een nieuw krijg. En daarvoor hoef ik geen examen te doen. Dat wil ik trouwens nooit meer. Daarom nam ik me heftig voor alsjeblieft vóór de verloopdatum naar het stadhuis te... lees meer

  • Vorige week scheurde ik uit deze krant een pagina waarop tips stonden van ouders van wie de kinderen net eindexamen hebben gedaan en daarom een partyvlucht hebben genomen naar een zonnige plek. Daar gaat het dak eraf, om het zo maar eens te zeggen. Ik behoor niet tot de doelgroe... lees meer

  • Zelfbeheersing kan een mooi iets zijn. Er verscheen onlangs een interessant boek in het Nederlands over een oud onderzoek van de Amerikaanse psycholoog Walter Mischel. Kleuter wordt alleen achtergelaten in een kamer voor een tafel waarop een bordje met één marshmallow erop, of e... lees meer

  • Beetje sneu jubileum vond ik het gisteren: de file bestond zestig jaar. In Nederland. Op eerste pinksterdag 1955 deed die zich voor het eerst voor. Het waren, zoals dat heet, dagjesmensen die in die auto’s zaten. Altijd een wat treurige aanduiding: dagjesmensen. Je bent het nooi... lees meer

  • 155.000 klachten! Die kwamen er binnen bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren over de eindexamens. Gisteren was de laatste dag en qua klachten is het een recordjaar. Het zijn er inderdaad veel. Ik dacht dat die klachten over de inhoud van de examens gingen, maar blijkbaar oo... lees meer

  • Vaak hoor je zeggen `Ja, en dat van ónze centen’. Inwendig knik ik, maar aan mijn hoofd is het niet te zien, ook al begrijp ik de bedoeling van die woorden. Als we in het stadium zijn van `ja, en dat van ónze centen’, is er toch geen weg meer terug. We kunnen verontwaardigd zijn... lees meer

  • Wanneer deed ik mee aan een wedstrijdje ver plassen? Moet het een keer gedaan hebben, want iedere jongen doet dat, maar ik graaf vergeefs in mijn herinneringen. Ik zal dus niet gewonnen hebben. Gisteren bepaalden leden van de provinciale staten de nieuwe samenstelling van de Eer... lees meer

  • Toch keek ik. Met een half oog. En terwijl ik me afvroeg waarom. Ik heb het uiteraard over het Songfestival. Ik had wat dingen te doen die ik op de bank kon doen, en waarom, zo dacht ik, zette ik dan ook niet te televisie aan. Heb ik er wat achtergrondmuziek bij. Met Songfestiva... lees meer

  • Als we voedsel tot ons nemen, zien we er meestal wat ongemakkelijk uit. Daar staan we nauwelijks bij stil, wat natuurlijk komt doordat het nu eenmaal moet. Deze dagen is er een logeerpoes huis, een rode kater die Fons heet. Als hij eet, hangt hij met zijn kop vlak boven het bakj... lees meer

Pagina's