Iedereen zal de deze week overleden acteur Roger Moore kennen, maar niemand zal beweren dat hij een uitstekend acteur was. Misschien vond hij dat zelf ook niet. Toch was het altijd aangenaam hem aan het werk te zien.
Ik geloof dat hij altijd hetzelfde personage speelde, of... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitkijken
Op openbare plekken en in openbare ruimtes wordt de laatste tijd erg vaak omgeroepen dat er zakkenrollers actief zijn. Dus uitkijken geblazen. Wordt zo vaak omgeroepen dat ik het idee krijg dat iedereen er een kan zijn. Ik voel dan onmiddellijk op de plek waar mijn portefeuille zit. In mijn binnenzak. Die is één keer gerold, ruim tien jaar geleden. In de trein was dat, waarschijnlijk tijdens het uitstappen. Ik ging dat op het politiebureau vertellen en daarna bood de agent van dienst mij slachtofferhulp aan. Dat aanbod vond ik sympathiek, maar toch ging ik er niet op in. Ik was wel een soort slachtoffer, maar de roof had me niet in psychische nood gebracht. Lastig was het wel, want ik ben iemand met een portefeuille met `alles erin’. Dat is nog steeds zo, daarom voel ik dus even als er wordt omgeroepen dat er zakkenrollers aan het werk zijn. Vervolgens kijk ik om me heen of ik er een zie, maar ja, hoe herken je een zakkenroller? Hoe weten mensen dat ik er geen ben? Ik kan hier wel noteren dat ik niet weet hoe het moet en dat ik wanneer ik het zou proberen, meteen door de man viel, maar ik geloof niet dat ik dat uitstraal. Volgens mij doet een beetje zakkenroller enorm zijn best eruit te zien als iemand die het niet in zijn hoofd haalt zakken te rollen. Hoe doe je dat? Zou het niet weten. Ik steek mijn handen in ieder geval diep in mijn zakken, want met losse handen begint het allemaal. Dan ga ik ver van mensen uit de buurt staan en zorg ervoor dat ik diep in gedachten verzonken raak. Is ook wel aangenaam.
Columns
-
-
Dan zie we een filmpje van een gemaskerde man die zegt dat wat er in Manchester is gebeurd, pas het begin is. Het woord `kruisvaarders’ valt. Dat zijn we blijkbaar. Zelf voel ik me niet zo. En ik vraag me af waarvan de aanslag in Manchester het begin is. Het is toch al begonnen,... lees meer
-
Dat het televisieprogramma Eigen Huis & Tuin bestaat, weet ik natuurlijk. Ik zag ook weleens een fragment, maar heb er geen geduld voor. Dan vind ik meteen dat ik iets anders moet gaan doen, maar vraag me nu niet wat. Steeds vaker voel ik het verlangen rustig te gaan zitten... lees meer
-
Vorige week las ik een artikel waarin stond dat Kamerleden en bewindslieden tijdens commissiebijeenkomsten voortaan staand debatteren. Dus niet in de Kamer, want daar gebeurt het al, nee, in van die zaaltjes waarin wat kleinschaliger wordt overlegd. Voorheen deed men dat, ik cit... lees meer
-
Het ding zag ik alleen nog op foto’s, een plat, zoemend speeltje waarmee vooral kinderen in de weer zijn, maar ook volwassenen. Het werkt ontspannend en heet fidget spinner of gewoon: spinner. Je kunt er grappige dingen mee doen, zoals het laten balanceren op het topje van je... lees meer
-
In alle kranten die me deze week onder ogen kwamen, werd geschreven over de veranderingen in de stripverhalen over Suske en Wiske. De belangrijkste verandering is dat Wiske voortaan borsten heeft. Had ze zeventig jaar niet, maar nu mag het. Het mag niet alleen, de nieuwe tijd vr... lees meer
-
Waarom heet de elektrische fiets e-bike? Misschien klinkt e-bike sneller. Ik had al in de gaten dat niet alleen ouderen erop zitten, maar het een voorziening werd voor alle leeftijden. Ik lees het nu ook in de krant, dus is het waar. Als je jong bent, zeg je niet zo makkelijk da... lees meer
-
Meestal open ik ze niet, mailtjes waarvan ik niet weet van wie ze afkomstig zijn. Soms ook niet als ik het wel weet, want vaak moet ik iets, in ieder geval ergens op reageren. Er zijn dagen waarop ik nergens op wil reageren en vind dat het dan ook niet hoeft, maar helaas is dat... lees meer
-
Zaterdag moest ik in de namiddag voorlezen uit mijn boeken, in een museum in het zuiden van het land. Daarvoor was er een lunch, bereid door een kookclub waarvan een van de organisatoren lid was. Lunch is een klein woord, het was een prachtig diner waarvan de kookclub gepassione... lees meer
-
Wat ik denk? Die vraag werd me gisteren vaak gesteld. Misschien vandaag ook nog wel. Soms is het even gokken. Gaat het over OG3NE? Of over Ajax? Of Feyenoord? Of Moederdag misschien? Mijn moeder leeft helaas niet meer. Zij vond Moederdag onzin en zei vaak: “Altijd als jullie aan... lees meer
-
Iedere keer als ik hoor dat een positiviteitsgoeroe iets beweert, denk ik na over dat beroep. Misschien is het geen beroep, maar een functie. Of een hoedanigheid. Iedereen zal het soms hebben dat je ’s ochtends wakker wordt met een opvallend leeg hoofd en dat je je dan afvraagt... lees meer
-
Ieder jaar hetzelfde: als de eindexamentijd aanbreekt, besef ik hard dat de mijne na al die jaren nog steeds niet voorbij is, want ik word meteen weer zenuwachtig. Ik weet ook wat me te doen staat. Vandaag of morgen fiets ik naar een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeve... lees meer
-
Sinds zondag denk ik zo nu en dan aan gedrag dat we netjes noemen. Komt door de burgemeester van Rotterdam. Die waarschuwde de supporters van Feyenoord. Als ze zich niet netjes gedroegen, konden ze de huldiging op hun buik schrijven. Het elftal nam het zekere voor het onzekere e... lees meer
-
Erg kort was hij gisterochtend in het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland te zien, de stylist die een boek of gids had geschreven waarin vrouwen kunnen lezen wat voor kleren ze aan moeten doen naar hun werk. Bastiaan van Schaik heet hij en zijn boek of gids: Dress to impress.... lees meer
-
Op weg naar de fitnessclub zag ik gisterochtend een zeer dikke man de vlag uithangen. Natuurlijk, Bevrijdingsdag. Van een afstand zag ik al dat hij het met tegenzin deed. De vlaggenstok bevond zich boven de woonkamer, de man wankelde op een keukentrap. Hij hing de vlag verkeerd... lees meer