Vandaag verschijnt er een nieuw verhaal over Olivier B. Bommel en Tom Poes. Dat is nogal wat. Het verhaal is niet geschreven door Marten Toonder, want die is al jaren dood, De tekeningen zijn gemaakt door Henrieke Goorhuis en de tekst is van Henk Hardeman, die we kennen als schr... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verplicht
Verlang ik weleens terug naar mijn kindertijd? Die vraag is soms aan de orde en ik heb dan nooit meteen een antwoord paraat. Ik geloof het niet, terwijl die jaren wat mij betreft dik in orde waren. Misschien betreur ik het dat mijn geheugen nog niet op volle kracht werkte. Graag had ik me sommige momenten beter herinnerd. Ik heb het niet over spectaculaire gebeurtenissen, maar vooral over het kleine geluk. Zie ik bijvoorbeeld een foto van mijn ouders, mijn zusjes en mij in de achtertuin van ons huis. We hebben plezier, dat is goed te zien. Wat was er aan de hand? Zou ik opgeslagen willen hebben. Er was ook veel wat voor mij niet hoefde. Als ik nu kind was, moest ik vandaag meedoen aan, wat dan heet, het `Officieel Programma’. Stond gisteren in hoofdzakelijk oranje letters afgedrukt in de krant. Dus om 8.30 uur op school zijn en daar meedoen aan een `gezond en feestelijk Koningsontbijt’. Het is het begin van de `Koningsspelen’. Daartoe geeft het Koninklijk paar om 9.30 uur de landelijke, gezamenlijke aftrap. Dat zou ik als kind nog wel nét kunnen verdragen. `Koningsspelen’ is gewoon een groot woord voor sportdag. En die hebben we vaker op school. Alleen heet die nu `Koningssportdag’. Maar voordat die begint, moet er iets ergs gebeuren. Het staat heel streng in het `Officieel Programma’. Het kind in mij heeft er een deel van de nacht wakker van gelegen en is zelfs een keer opgestaan om te zien of het er echt stond: Kinderen dansen op `Bewegen is gezond’. Zo loop ik naar school. Dadelijk verplicht dansen.
Columns
-
-
De verkoopster van het Straatjournaal was er gisteren niet, wat vreemd is. Ze staat altijd bij de uitgang van Albert Heijn. Ze verkoopt niet alleen haar kranten, maar doet ook aan lichte dienstverlening. Als bijvoorbeeld je boodschappentas doormidden scheurt, schiet ze te hulp.... lees meer
-
Als ik bij de kassa van de supermarkt staat, voel ik een hand op mijn schouder. Die is van een vrouw die zegt: “Door u weet ik hoe dit heet.” Terwijl ze deze fijne woorden uitspreekt, houdt ze een bescheiden balkje omhoog. We kennen het: het is bedoeld om op de kassaband onze bo... lees meer
-
Heb er lang over gedaan, maar dit jaar was het voor het eerst geen punt: wintertijd, dus de klok áchteruit. Ik onthield het vooral door het ezelsbruggetje `voorjaar-vooruit’. Maar het maakt niet uit hoe je iets onthoudt als je het maar onthoudt. Vind het alleen vreemd dat ik e... lees meer
-
Sommige mannen dragen een hoed die niet zomaar een hoed is. Ooit had ik zelf ook zo’n hoed en toen ik per ongeluk een keer in de spiegel keek, merkte ik dat ik meteen haast automatisch mijn hoofd schudde. Nu staat de hoed op het hoofd van een man die de helft is van een wat oude... lees meer
-
De laatste jaren raak ik steeds meer geïnteresseerd in het amusement uit de tijd waarin ik opgroeide. Niet om nostalgische redenen, maar om de sfeer van die dagen te begrijpen, dus ook van mijn ouders zoals ze toen waren. Dat amusement ging nogal aan me voorbij, ik had mijn ha... lees meer
-
Toen ik de Hema binnenliep, besefte ik hard dat ik daar al erg lang niet meer was geweest, wat er meteen op wees dat ik al erg lang niet meer praktisch bezig was geweest, zeg maar met duidelijke karweitjes in huis. Daarvoor ben ik immers hier: voor dingen en dingetjes die bij... lees meer
-
Bij het begin van een herfstdag weet je nog niet hoe die er later uit gaat zien. Er zit nog een grijze verpakking om heen. Die verpakking maakt een onrustig geluid als ik voor het gebouw sta waarin de tandartsengroep gevestigd is die ik met een verantwoorde regelmaat bezoek, n... lees meer
-
Aan de lelijke woorden die ik grimmig spaar, voegde ik er weer een toe: spitsmijdersproject. Ik kwam het tegen in een bericht dat me eigenlijk niet interesseert, maar dat ik toch heb uitgeknipt omdat ik het niet begrijp, maar wel wil begrijpen, wat ik een beetje raar vind. Maar... lees meer
-
Wat zegt mijn huis over mij? Over mijn gedachten? Vraag ik me af nu ik lees dat mannen en vrouw die bij de politie wilden, thuis bezocht werden. Dat hoorde bij het onderzoek naar hun geschiktheid. Deze vorm van `screening’ is verleden tijd, want er is geen personeel meer voor en... lees meer
-
Wat nu weer? Een slimme fietsbel? Meteen ga ik op de rem staan: een fietsbel kan van zichzelf niet slim zijn. Er gebeurt iets met de fietsbel waardoor die slim lijkt. Is ook zo: hij is verbonden met een smartphone. En daar zit een app op – ik krijg een hekel aan het woord `app’... lees meer
-
Van sommige onderzoeken vraag ik me af hoe ze tot stand komen. Ik bedoel: hoe zit het met de gedachten van de onderzoeker? Een wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat werknemers die samen lunchen, beter presteren. De onderzoeker voegt er onmiddellijk aan toe dat het niet alle gevallen opg... lees meer
-
Of het `een signaal’ is, weet ik niet, maar de laatste tijd heb ik steeds vaker gesprekken in de supermarkt. Ik begin niet, ik word aangesproken. Vind ik niet erg, maar het valt me op. Tot voor kort vroeg iemand soms of ik iets van een hoog schap kon pakken, maar sinds kort gele... lees meer
-
Eergisteren kwam ik tegen middernacht thuis en zette het Journaal aan. Ik wilde nog even het nieuws over Bob Dylan en de Nobelprijs zien. Toen ik het ‘s middags hoorde, juichte ik. Graag wilde ik er de rest van de dag met vrienden over praten, de muziek van Dylan draaien, blader... lees meer
-
De laatste dagen hoor en lees ik klachten over de leeuw die in een prominente rol heeft in de nieuwe film van Dick Maas, `Prooi’. Het zal niemand zijn ontgaan wat er in die film gebeurt: een reusachtige leeuw, groter dan zijn soortgenoten, maakt de hoofdstad onveilig. Dat is een... lees meer