Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Verwennerij

Altijd ben ik geïnteresseerd in wat een topman te zeggen heeft als hij aan een verse fase van zijn carrière als topman begint. Hetzelfde geldt voor een topvrouw, maar topvrouwen zeggen de dingen anders dan topmannen. Topmannen zijn meer van de open deuren, wat op zich niet erg is, want een open deur kan verfrissend zijn. Ik heb het nu even over de nieuwe topman van de NS, Timo Huges. Over de treinen zegt hij onder meer dat ze zo vaak mogelijk op tijd moeten rijden. Prima gedachte. Ook dat ze minder vol moeten zijn. Weer knik ik instemmend. Is hij een andere topman dan vorige topmannen van de NS? Wat wilden die? Op deze plaats heb ik me soms afgevraagd hoe je topman wordt. Waarschijnlijk kun je niet zelf besluiten dat je het bent, hoewel dat je leven een pittige dynamiek kan geven. Ik zou het ook zeggen als ik topman van de NS was: treinen op tijd rijden en alsjeblieft minder vol. Maar ja, dat moet je dan natuurlijk nog wel regelen. En daarvoor ben je topman. Ben steeds meer geïnteresseerd in de kwaliteiten van de vorige topmannen. Was de laatste topman niet een vrouw? Of was zij een subtopman? Topman Huges noemt zijn ambities een strategie. Daarin komt de reiziger zelf ook voor. De topman doet daar niet mals over: de reiziger staat op nummer één, twee en drie. Zegt hij echt! Als reiziger ga ik dan een beetje spinnen. Tegelijkertijd vind ik het ook wat veel. Alleen op nummer één is oké. Op drie plaatsen tegelijk staan is wat te volle verwennerij. Zeker als je er al een jaar of tien nauwelijks toe deed.

Columns

  • Een trefzekere campagne moet een perfecte slogan hebben. Het ritme is daarbij het belangrijkst. Reizigers mogen niet meer op het áller-, állerlaatste nippertje in de trein springen. Springen is hier niet het juiste woord, het is vaak een kwestie van zich tussen de sluitende de... lees meer

  • Meestal is waakzaamheid geboden wanneer je hoort dat er behoefte is aan meer `schwung’. Iedereen weet wat er met schwung wordt bedoeld, maar het is lastig het 1,2,3 samen te vatten. Zelf was ik even niet met schwung bezig, maar ik kwam het woord tegen in een verslag van het CD... lees meer

  • Het moet in 1971 zijn dat mijn ouders me meenamen naar vrienden van hen, bij wie we naar de wedstrijd van Muhammad Ali en Joe Frazier gingen kijken. Die verloor Ali, maar misschien vonden we toch dat hij won, door zijn klasse. Was midden in de nacht, ik zat nog op school, achtti... lees meer

  • Waarschijnlijk doet het ons allemaal goed wanneer we het éven niet over eten hoeven te hebben en niets, helemaal niets over eten horen of lezen. Hoeft niet lang te duren, paar dagen, kleine week, zoiets. Ik kom erop doordat ik lees dat stedelingen steeds meer gaan jagen. Is in h... lees meer

  • Ook zo benieuwd naar het gesprek van minister Van der Steur en rapper Typhoon? De minister wil graag dat agenten snappen dat etnische profilering echt niet de bedoeling is. Hij hoopt dat Typhoon daarbij helpt. Dat kan lukken want `hij is geliefd bij de Nationale Politie’. Typh... lees meer

  • Sommige mensen stralen weergaloze ontevredenheid uit. Het woord `stralen’ is hier niet helemaal op zijn plaats, maar misschien is het nuttig ook ontevredenheid een lichte glans te geven. Het kan best zijn dat er voor die ontevredenheid alle aanleiding is, maar vaak lijkt de on... lees meer

  • Toen mijn moeder was gestorven, bijna twee maanden geleden, moesten we een beslissing nemen over de muziek die tijdens haar uitvaart ten gehore gebracht zou worden. Eén liedje was meteen duidelijk: `Sammy’ van Ramses Shaffy. Toen het populair was, tweede helft jaren zestig, zei... lees meer

  • Woensdag scheurde ik een artikel uit deze krant waarboven stond: `Castratie kat goedkoper in tuincentrum’. Stom, maar toen ik die kop voor het eerst zag, las ik over het woord `kat’ heen en vroeg me af of ik iets gemist had. Dat je dus als man ook naar een tuincentrum kan, als j... lees meer

  • Het is niet goed, denk ik, maar soms heb ik zin ver uit de buurt te blijven van héél veel. Natuurlijk moet ik me bezighouden met de steeds groter wordende groep mensen die elkaar om de haverklap beledigen, niet zo’n beetje ook. Wil er niets mee te maken hebben, maar dat kan niet... lees meer

  • Wat zijn er toch veel organisaties waarvan je geen weet hebt! De Organisatie voor Economisch Samenwerking en Ontwikkeling bijvoorbeeld. Je gaat meteen een beetje in de houding staan.
    Die organisatie heeft onderzocht hoe het met het Nederlands onderwijs zit. Dat valt tegen,... lees meer

  • De columniste Ebru Umar heeft zich na een beklemmende periode weer door de openbaarheid bewogen, en wel tijdens de Libelles Zomerweek in Almere. Daar interviewt ze politici. Ze noemt het een ideale plek voor haar comeback. Ik citeer uit een interviewtje met haar in De Volkskrant... lees meer

  • Waar ik blij om ben is dat ik niets gewoon vind. Dat beschouw ik niet als een verdienste, het is een manier van leven. Altijd gaat het erom hoe je naar iets of iemand kijkt, hoe je luistert, hoe je nadenkt over het alledaagse dat je overkomt. En na een paar seconden weet je al d... lees meer

  • In mijn omgeving ben ik de enige die zich verzet tegen het continu bereikbaar moeten zijn. Met dat verzet voel ik me onderhand belachelijk, zelfs oud wanneer tijdens een gesprek het telefoontje lawaai begin te maken en ik zeg: `Je hóeft niet te reageren.’ Het is een nare opmerki... lees meer

  • Hoe vaak heb ik nu een kleine interne verbouwing meegemaakt? In huis, bedoel ik, niet in mijn lichaam. Weet ik niet meer en ik snap ook waarom ik het niet meer weet, want ik probeer ze telkens razendsnel te vergeten. Ik zeg nu wel `kleine verbouwing’, maar die bestaat niet. Iede... lees meer

  • Je hoort niet zo vaak meer dat iemand een kletsmajoor wordt genoemd. Misschien is het een te ouderwets woord. Net zoals smulpaap. Een kletsmajoor is een lulhannes geworden en een smulpaap een vreetzak. Toch denk ik nog vaak: wat een kletsmajoor. Sommige woorden raak je niet kw... lees meer

Pagina's