Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

War

Weer afwachten hoe het vandaag met de examendiefstal zit. Zelf hoef ik me geen zorgen te maken, maar doe dat toch omdat er veel in de war aan het raken is. Steeds meer. Begon met die wielrenners, maar het lukte me niet me over hen erg druk te maken. Wel nam ik sport weer wat minder serieus, wat volgens mij niet erg is. Niet alle sport trouwens, maar dat kan altijd later nog komen. Met de inhuldiging van de koning en koningin is ook iets mis gegaan. Blijkt nu pas. De heer Wilders is uit de Commissie van In- en Uitgeleide gehouden. Door de voorzitter van de Eerste Kamer die onpartijdig moet zijn. Wilders vat het sportief op en vindt dat die man moet `opkrassen’. Lekker woord dat ik lang niet meer hoorde: opkrassen. Wilders gebruikt altijd dat soort woorden voor de dynamiek die hem voor ogen staat, met op nummer één `de boom in’. Als hij er écht een punt van zou maken, moest misschien wel die hele inhuldiging over. Zeg maar een herinhuldiging. En voor de vrouw van de Prins van Monaco een herkansing, want die heeft er een potje van gemaakt. Terug naar de examens. Diploma’s zijn gevoelige documenten geworden. Zelf heb ik er vier waarnaar nog nooit iemand gevraagd heeft. Ja, naar mijn rijbewijs op het postkantoor als ik daar voor een pakje kwam. Ik denk ineens aan mijn verkeersdiploma. Gehaald op de fiets in 1960. Een gezellige dikke agent hield toezicht, maar had meer belangstelling voor de romige onderwijzeres (`mokkel’) van de meisjesschool. Is geen fraude natuurlijk. Maar de rapen kunnen alsnog gaar zijn!

Columns

  • Als iemand heel erg zin in iets heeft, kun je er zelf ook zin in krijgen. De zak patat met mayo van Dafne Schippers. Daar zag ze naar uit, zei ze toen ze eergisteren op Schiphol was gearriveerd. Alles aan Dafne Schippers is in orde. Ik hoop zo dat dit niet verandert, maar gelukk... lees meer

  • Als iemand heel erg zin in iets heeft, kun je er zelf ook zin in krijgen. De zak patat met mayo van Dafne Schippers. Daar zag ze naar uit, zei ze toen ze eergisteren op Schiphol was gearriveerd. Alles aan Dafne Schippers is in orde. Ik hoop zo dat dit niet verandert, maar gelukk... lees meer

  • Je hoort vaak dat mensen die aan het sterven zijn, hun leven `als een film’ aan zich voorbij zien trekken. Dat we dat weten komt uiteraard doordat het door sommigen kon worden naverteld. Ik lees een artikel over een van de helden uit de Thalys van Amsterdam naar Parijs, op 21 au... lees meer

  • Het televisieprogramma `Man bijt hond’ gaat verdwijnen. Het is erg populair, begrijp ik. Dat zal niet de hoofdreden zijn waarom het weg moet. Een woordvoerster zegt dat publieke omroep wil vernieuwen en verjongen. Daarom. Het zijn toverwoorden: vernieuwen en verjongen.

  • Vaak is een schadevergoeding natuurlijk terecht, maar ik vind het soms ook gezeur. Laatst las ik over mensen die in Zwolle of Zutphen (was een stad of dorp met een Z, maar niet Zaandam of Zierikzee) die een tak op hun hoofd hadden gekregen. Ze eisten van de gemeente schadevergoe... lees meer

  • Wat plat amusement is, weten we allemaal, maar wat is het tegendeel ervan? Ik heb het natuurlijk over staatssecretaris Sander Dekker die `Hilversum’ wil reorganiseren. Informatie, educatie en cultuur, daar moet het op televisie over gaan, althans op televisie die we met ons al... lees meer

  • De dag na de verijdelde aanslag in de Thalys hoorde ik op de radio een verslaggever die op het Centraal Station in Amsterdam stond, op het perron waarvandaan de Thalys een paar keer per dag vertrekt. Aan reizigers werd gevraagd of ze gecontroleerd waren en of ze meer agenten h... lees meer

  • Iedereen zal het kennen: je haalt een lang verlengsnoer uit het schuurtje en daar kun je dan niet meteen mee aan het werk, omdat de  vorige gebruiker het slordig heeft opgerold. Of opgerold, het is niets eens opgerold, het is nonchalant in elkaar geflanst. Het is dus een lang ve... lees meer

  • Graag kijk ik naar films die zich op grote schepen afspelen. Vrijdagavond zag ik op televisie `Titanic’ uit 1997, niet voor de eerste keer, ook omdat ik de actrice Kate Winslet aangenaam vind. Ik keek tot het moment dat het onzinkbare schip de ijsberg raakt. Ik zag meer films ov... lees meer

  • Het mooiste komkommernieuws gaat natuurlijk over dieren, het liefst uitheemse dieren waarvan we weinig begrijpen en die – belangrijk- moeilijk te vangen zijn. Dit jaar werden we maar een beetje op onze wenken bediend: een grote hagedis ergens in Brabant en een gevaarlijke spin,... lees meer

  • De eerste keer dat mijn ouders me meenamen naar een restaurant, herinner ik me vaag. Ik zal een jaar of zes geweest zijn, zondagse kleren aan, nat haar met scheiding erin. Er zal vast iets gevierd zijn. Trouwdag lijkt me het meest in aanmerking komen. Mijn zusje was één en die a... lees meer

  • Oké, ik heb besloten scherp op te letten! En niet te laat in deze ontwikkeling te stappen, in ieder geval zo laat dat ik nauwelijks weet wat er aan de hand is. Ik begrijp dat ik binnenkort met een selfie kan betalen op internet. Dat ik me daarmee dus bekendmaak en niet meer met... lees meer

  • Hoewel ik al jaren niet meer rook, ga ik me niet fanatiek als tegenstander opstellen als iemand het in mijn omgeving wel doet. Bij mij thuis mag het best, wel graag in de buurt van een open raam. Ik ben altijd blij dat ik het zelf niet meer hoef, in de buurt van een open raam ga... lees meer

  • Al een paar dagen ben ik nog geen tweehonderd meter van zee vandaan, aan de Nederlandse kust, en ik hoop hier nog even te blijven. Als ik naar de zee kijk (vaak is het staren) denk ik aan de eeuwigheid. Nou ja, je kunt nauwelijks aan de eeuwigheid denken, want waaraan denk je da... lees meer

  • De taxichauffeur vraagt: `Wie z’n moeder?’ Althans dat versta ik. Mijn bestemming is een straat met een erg lange naam. Blijkbaar moet ik die twee keer noemen, anders had hij niet gevraagd: `Wie z’n moeder?’ Vaag herinner ik me deze manier van vragen uit de serie `Toen was geluk... lees meer

Pagina's