De laatste keer dat ik Leonard Cohen zag optreden, was op een zomeravond nog niet zo heel lang geleden. Oud en breekbaar was hij, maar ook vrolijk vitaal. En hij zong aandachtig, ieder woord tilde hij op, elke noot was onvergetelijk. De zon ging langzaam onder, de avond maakte n... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ziekte
We hoeven heus niet over álles een mening te hebben. Maar soms heb je het gevoel dat dat wél moet. Zeker in de komkommertijd wanneer iets wat op nieuws lijkt, om de haverklap als belangrijk nieuws wordt herhaald. Gisteren ging het in radioprogramma’s nog steeds over de bezwaren van de alcoholbranche tegen de televisiehit Oh Oh Cherso en een programma dat nog moet komen, over de drinkende jongeren in het oosten des lands. Niet alleen op de radio ging het erover, de dagen daarvoor ook in bijna alle kranten en uiteraard ook op televisie. Dankbaar onderwerp. Veelkantig. Over de serie met drinkende jongeren in het oosten des lands hoef ik gelukkig geen opvatting te hebben, want ik ken niet. Oh Oh Cerso eigenlijk ook niet, maar ik heb er wel een indruk van. Begrijp me goed, ik vind dat er veel moet kunnen, maar als er dan toch verzet komt, in dit geval dus vanuit de alcoholbranche, lijkt me het nuttig dat dit verzet wat breder wordt en nog dieper gaat. Laten we eens beginnen bij de makers van dit sóórt programma’s. Oh Oh Cherso staat niet op zichzelf, zoals dat heet. Ik merk dat ik me er nu al meer meer mee bemoei dan ik wil. Daarvoor wordt het vandaag echt te warm. Heb nog wel een advies voor de alcoholbranche: op ieder flesje alcoholische drank moet een klein portret worden afgedrukt van Barbie, die náre vrouw uit Oh Oh Cherso. Net zoals een vreselijke ziekte op een pakje sigaretten. Het haalt niet veel uit, maar alle beetjes helpen. Ook grote portretten van Barbie in cafés, met daaronder de tekst `ZO DAN?’!
Columns
-
-
Toen Donald Trump gisterochtend (onze tijd) klaar was met zijn overwinningstoespraak, klonk door de zaal het lied You Can’t Always Get What You Want van de Rolling Stones. Trump liet het vaker horen tijdens zijn campagne. De Stones zijn er niet blij mee, maar blijkbaar vindt Tru... lees meer
-
“Mag ik nog een espresso van u?” vraag ik aan de vrouw die me ook de vorige heeft gebracht. Ik zit in een café waar ik nog nooit was, en lees de ochtendkrant.
De vrouw zegt: “Van mij wel.” -
Dat Clint Eastwood vandaag op Trump gaat stemmen! Clint Eastwood! Held uit mijn jeugd, misschien de eerste die ik had. Nou ja, Ivanhoe was ook niets niks, en dan zeg ik dus: Roger Moore. Maar Ivanhoe was toch veel verder weg dan Clint Eastwood in de cowboyserie Rawhide. Iedereen... lees meer
-
Waarschijnlijk heb ik het verdrongen, maar nog niet zo lang geleden stond in de krant dat ouderen vaak vielen. Was een probleem. Erg dat ik kwijt ben wat de kern van dat probleem is, maar het gaat om iets wat we serieus moeten nemen, zeker als je oudere bent. Maar ja, wanneer be... lees meer
-
Het is een boekhandel waar ik niet vaak kom, maar wel graag. Ik loop er een minuut of tien rond, niet op zoek naar iets speciaals, nee, het is wat sommige mensen rondneuzen noemen.
-
Ben benieuwd hoe lang het woord `plascontract’ houdbaar blijkt. Ik voorspel een dikke week. In het jaaroverzicht zal het waarschijnlijk een paar seconden terugkeren. Een goed voorbeeld van een waaiwoord. Het verpleeghuis waar het uit kwam waaien, is inmiddels bedreigd, er staat... lees meer
-
Vandaag verschijnt er een nieuw verhaal over Olivier B. Bommel en Tom Poes. Dat is nogal wat. Het verhaal is niet geschreven door Marten Toonder, want die is al jaren dood, De tekeningen zijn gemaakt door Henrieke Goorhuis en de tekst is van Henk Hardeman, die we kennen als schr... lees meer
-
De verkoopster van het Straatjournaal was er gisteren niet, wat vreemd is. Ze staat altijd bij de uitgang van Albert Heijn. Ze verkoopt niet alleen haar kranten, maar doet ook aan lichte dienstverlening. Als bijvoorbeeld je boodschappentas doormidden scheurt, schiet ze te hulp.... lees meer
-
Als ik bij de kassa van de supermarkt staat, voel ik een hand op mijn schouder. Die is van een vrouw die zegt: “Door u weet ik hoe dit heet.” Terwijl ze deze fijne woorden uitspreekt, houdt ze een bescheiden balkje omhoog. We kennen het: het is bedoeld om op de kassaband onze bo... lees meer
-
Heb er lang over gedaan, maar dit jaar was het voor het eerst geen punt: wintertijd, dus de klok áchteruit. Ik onthield het vooral door het ezelsbruggetje `voorjaar-vooruit’. Maar het maakt niet uit hoe je iets onthoudt als je het maar onthoudt. Vind het alleen vreemd dat ik e... lees meer
-
Sommige mannen dragen een hoed die niet zomaar een hoed is. Ooit had ik zelf ook zo’n hoed en toen ik per ongeluk een keer in de spiegel keek, merkte ik dat ik meteen haast automatisch mijn hoofd schudde. Nu staat de hoed op het hoofd van een man die de helft is van een wat oude... lees meer
-
De laatste jaren raak ik steeds meer geïnteresseerd in het amusement uit de tijd waarin ik opgroeide. Niet om nostalgische redenen, maar om de sfeer van die dagen te begrijpen, dus ook van mijn ouders zoals ze toen waren. Dat amusement ging nogal aan me voorbij, ik had mijn ha... lees meer
-
Toen ik de Hema binnenliep, besefte ik hard dat ik daar al erg lang niet meer was geweest, wat er meteen op wees dat ik al erg lang niet meer praktisch bezig was geweest, zeg maar met duidelijke karweitjes in huis. Daarvoor ben ik immers hier: voor dingen en dingetjes die bij... lees meer
-
Bij het begin van een herfstdag weet je nog niet hoe die er later uit gaat zien. Er zit nog een grijze verpakking om heen. Die verpakking maakt een onrustig geluid als ik voor het gebouw sta waarin de tandartsengroep gevestigd is die ik met een verantwoorde regelmaat bezoek, n... lees meer