Iedereen kent het: er komt iemand binnen en je wéét meteen dat er iets gaat gebeuren, iets vrolijks, iets storends, in ieder geval iets, de binnenkomer straalt het uit. Kan in een wachtkamer zijn, een rustige winkel, een kamer vol kalme verjaardagsvisite, een kleine theaterzaal.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zomer
Saskia & Serge! Ze waren uit mijn gedachten verdwenen, en dat spijt me. Gisteren zag ik ze ineens weer, in een interview waarin naar een antwoord werd gezocht op de vraag waarom duo’s het zo goed doen op het Songfestival. Is dat zo? Het fijne van het Songfestival vind ik trouwens dat niets ergens over hoeft te gaan. Sommige mensen vinden dat irritant, maar ik dus niet. Marga Bult deed in 1987 mee, onder het pseudoniem Marcha, en zij zegt dat ons liedje geen kloten heeft. Ik kan dat niet met haar eens zijn. Wat het wel heeft, weet ik ook niet precies, maar ik luister er telkens geïnteresseerd naar. Ik voel bovendien golven sympathie voor de zangeres. O ja, Saskia & Serge. Ze hadden geen duidelijk antwoord op de vraag waarom duo’s in de smaak vielen. Saskia meende: `Het is een romantisch plaatje.’ Zelf deden ze in 1971 mee. Ik moet gekeken hebben, maar van hun liedje `Tijd’ herinner ik me niets. Terwijl ik gisteren naar Saskia & Serge, diep in de zestig inmiddels, keek en luisterde, hoorde ik hun hoofdlied `Zomer in Zeeland’. Toen ik daar voor het eerst naar luisterde, ergens begin zeventig, viel ik min of meer zacht uit elkaar van ontspanning. Het is helemaal niet mijn soort muziek, maar ik voel er bijna ontzag voor. Nu ik de titel heb opgeschreven, zal het lied de hele dag in mijn hoofd blijven zitten, maar dat is alleen maar goed. Ik relativeer iedere beslissing die ik moet nemen, ga met niemand in felle discussie en straks ga ik als een poes gekruld in de vensterbank liggen, spinnend in de namiddagzon.
Columns
-
-
Bij de uitgang van de supermarkt staat een vrouw met een collectebus. Het is geen bus meer, maar een groot lichtgroen ding van kunststof, maar we blijven het een bus noemen. Ook daarom denk ik met weemoed terug aan de collectebus van niet zo lang geleden, van ijzer en een diepgr... lees meer
-
Nieuw dit jaar is dat ik nú al etiquette-experts lees over ons gedrag op de terrassen. O ja, schoot het door me heen, die zijn er binnenkort weer. Nog iets meer zon en iedereen zit er weer alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, als we geen winter en herfst achter de rug h... lees meer
-
Zaterdag zit ik aan de keukentafel in de kranten verdiept als er op het raam wordt geklopt, nogal dwingend. Naast de voordeur is een bel, twee om precies te zijn, en daar is iets mee, ik weet ook wat: soms doen ze niet wat voordeurbellen zouden moeten doen.
-
Komt er snel weer een Nationale Week Zonder Iets? De Nationale Week Zonder Vlees zit er bijna op en zal waarschijnlijk binnenkort geëvalueerd worden (door wie? En wat dan?).
Tijdens een troebele dagdroom stelde ik me voor dat ik ineens zitting had in de commissie die bepaal... lees meer -
Nog steeds gedraag ik me niet diep verwijtbaar in de Week Zonder Vlees. Alleen iedere dag een kop kippenbouillon. Had ik me normaal niet in me hoofd gehaald, maar ik ziek nog steeds een griepje uit en moet aansterken. Met dat laatste heb ik nauwelijks ervaring, maar weet alleen... lees meer
-
“Dat is dan 22,20. Heb je er misschien 2,20 bij. O ja, goed zo. Fantastisch. Uit de kunst. Dan geef ik u…” Dat soort tekstjes gaan we missen. Contant geld wordt ouderwets. We betalen alles pinnend, steeds meer. Begrijpelijk, maar ook jammer. Het hééft wat, in je zakken naar bilj... lees meer
-
Wilde ik net zeggen dat ik de Nationale Week Zonder Vlees uiterst serieus neem en besef ik –klapje met de vlakke hand op het voorhoofd!- dat ik gisteren kippenbouillon heb gedronken en dat vandaag weer doe, want ben een griepje aan het uitzieken en moet aansterken. Daarom eet ik... lees meer
-
Soms moet je niet ergens over beginnen, het is het lot tarten, of erger nog de duivel verzoeken. Kort geleden schreef ik hier over uitzieken en inzieken en daartussenin gewoon ziek zijn, voor zoverre ziek zijn gewoon is. Nou, dat krijg ik terug, zoals dat heet. Het is verder n... lees meer
-
Moestuintjes! Ineens waren ze er weer bij Albert Heijn. Misschien eerder, maar vorige week was ik niet de hele tijd met mijn gedachten bij het dagelijks leven. Zaterdagochtend wel. Ik was vrij vroeg in de supermarkt, want wilde nog iets aan de dag hebben.
-
Een vervelend woord in de Nederlandse taal is `eigenlijk’. Het wordt te vaak uitgesproken en meestal geeft het ook aanleiding te vragen: ja, wat bedoel je nu? Voorbeeldje: Ik heb eigenlijk geen zin. Ik denk dat iedereen dat dikwijls zal zeggen. Let maar eens op. Als het vaker da... lees meer
-
Weer een ijsdag vandaag! Werd gisterochtend al beloofd. Ik hoorde het in alle vroegte op de radio terwijl de verwarming traag en nukkig in bedrijf kwam en ik met mijn gevoelstemperatuur in de weer was. Is die er ook in de zomer, die gevoelstemperatuur? De kou heeft Siberische... lees meer
-
In een actualiteitenprogramma zag ik een vriendelijke vrouw over de poepbacterie spreken. Eerste keer in mijn leven dat ik het woord opschrijf: poepbacterie – nu dus voor de tweede keer. Ze sprak met zachte stem alsof de poepbacterie er ook niets aan kon doen dat hij poepbacte... lees meer
-
Een vriend belt op en vraagt of hij wat mag zeggen. Ik zeg dat het mag. Nou, het gaat over mijn column van gisteren. Dat ik de deur van binnen met een paar sloten afsluit en als er dan iemand onverwacht belt, ik eerst met die sloten moet rommelen voordat de deur open kan en d... lees meer
-
Soms gebeurt het dat je je verschanst in je eigen huis. Er is nog wel buitenwereld, maar ver weg. De deur op het nachtslot, telefoon uit. En dan gaat de bel. Het is bijna negen uur in de avond, er komt zelden onaangekondigd bezoek. Waarom ik naar de deur loop, weet ik niet. Mi... lees meer