Gisteren verscheen een glossy (o, dat woord!) van de Bond tegen vloeken. De Bond bestaat immers honderd jaar en dat moet gevierd worden. Ik heb de glossy nog niet gezien, dus ook nog niet gelezen, maar zal het zeker doen, want ik ben benieuwd waarmee het tijdschrift gevuld is.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zonderling
Als je niet weet hoe iets zit, moet je er misschien terughoudend mee omgaan. Maar het water staat me aan de lippen en ik voel dat ik een beetje begin te schuimen. Ik heb het over brieven, kaartjes, pakjes, helaas ook over rekeningen en aanmaningen, over alles wat we post noemen. Daar moet iemand over gaan. Maar wie? De overheid zal dienaangaande toch ook nog wel een vinger of een vingertje in de pap hebben, maar wie is dat? Of interesseert het niemand meer? Er is iets goed mis mee. Iedereen weet dat, we lezen erover (postbezorgers die de boel verbanden), we merken het, we praten met elkaar over de klachten die aan ons knagen (post die we niet krijgen), maar we kunnen er niets mee. Ik lees er een artikel over en nu snap ik dat het bezorgen van de post alleen maar een soort bijbaantje is, voor mijn part een hobby voor iemand die weinig om handen heeft, toch graag een bezigheidje wil en van de buitenlucht houdt. Je kunt er hooguit vijfhonderd euro per maand mee verdienen. Deze ontwikkeling heeft zich nogal ongemerkt voltrokken. We stelden vast dat er hier en daar een brievenbus verdween (ze mochten hoe dan ook niet meer mooi rood zijn), postkantoren werden gesloten, de degelijke postbode (met de persoonlijke benadering) verdween uit ons leven, we zagen dat het allemaal gebeurde, maar we zeiden er niets van. Ja, ik: over de brievenbus, hier op deze plek. En onmiddellijk werd ik gebeld door het programma Man Bijt Hond. Ik was blijkbaar een geinige zonderling. En ineens denk ik: misschien bén ik dat ook wel!
Columns
-
-
Een kwieke huisvrouw – die typering kwam ik tegen in een artikel over Mary Tyler Moore, de Amerikaanse actrice die deze week op 80-jarige leeftijd overleed. Nederland leerde haar kennen in de Dick Van Dyke-show die in de eerste helft van de jaren zestig op televisie te zien was.... lees meer
-
Op de eerste maandag van dit jaar werd ik gebeld door een man die zei dat hij Robin heette. En dat hij wilde praten over mijn lopende energierekening. Dat was geen onderwerp dat me interesseerde, bovendien had ik helemaal geen verstand van mijn lopende energierekening, ik zei du... lees meer
-
Graag had ik er gisteren iets van gemaakt, van de Nationale Pindakaasdag. Ik ben liefhebber en kenner, voelde me gesterkt in mijn identiteit, maar mijn vreugde kwam maar niet van de grond. Natuurlijk keek ik aan het begin van de dag in het keukenkastje: vijf potten, verschillend... lees meer
-
Het was vorig jaar zomer, een snikhete middag in de Franse Provence, toen ik gebeld werd door een aardige man die zei dat hij voorzitter was van de Nijmeegse Carnavalsvereniging St. Anneke. Hij vertelde dat zijn vereniging ieder jaar een Topper koos en of ik de Topper van 2017 w... lees meer
-
Het begint me op te vallen dat ik het hier, op deze plek dus, regelmatig over het woord beleving heb. Komt doordat het woord het moeilijk heeft. Er wordt een beetje mee gesold. Een beleving is iets anders dan een belevenis. Een beleving kan wel een belevenis zijn. Nu kom ik bij... lees meer
-
Paar dagen geleden scheurde ik een foto uit deze krant die me vaag ontroerde: de Rolling Stones houden een straatnaambordje vast waarop Rolling Stonesstraat staat, en daaronder Lent-Nijmegen. De foto is gemaakt op 8 juni 2007 toen de band in het Goffertpark optrad.
-
Jammer dat Louis van Gaal ermee ophoudt. Ik lees van alles over zijn besluit. Binnen zijn familie was er een drama dat hem met de neus op de feiten drukt. Die feiten komen waarschijnlijk neer op de vraag wat er nu echt belangrijk is.
-
Bijna iedere nacht word ik rond half vijf wakker. Pas onlangs drong het tot me door dat het misschien te maken heeft met mijn geboorte. Die was ook op dat tijdstip. Soms sta ik op, want ik heb meestal zo veel zin in de dag dat die niet vroeg genoeg kan beginnen. Dan schrijf ik b... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik in een radioprogramma voor de zoveelste keer over `de boze witte man’ spreken en toen besefte ik pas dat ik daar nooit bij stil sta, bij wat de boze witte man precies wil, wat de boze witte man drijft, ja, waarom de boze witte man boos is. En de boze witt... lees meer
-
De foto zie ik nergens terug, maar ik weet zeker dat ik op het station van Nijmegen op een affiche van de SP een foto zag waarop de heer Roemer stond met bokshandschoenen. Misschien maakte hij ook wel boksende bewegingen, maar dat beeld staat me nog maar vaag bij. De tekst was:... lees meer
-
Als je niet meer leerplichtig bent, lijkt het een klein dingetje, maar dat is het niet: het opsteken van de vinger gaat langzaam uit het onderwijs verdwijnen. De scholieren houden nu een wisbordje omhoog. Het woord wisbordje had ik nog nooit uitgesproken of opgeschreven, maar de... lees meer
-
Deze week overkwam het me een paar keer: iemand wenst me het beste toe voor het nieuwe jaar en voegt eraan toe “Of mag het niet meer?”. Het zijn ook mensen die rond twaalf uur “Goedemorgen” zeggen, verschrikt op hun horloge kijken en zich dan verontschuldigen: “O nee, het is al... lees meer
-
Wanneer zijn collega’s irritant? Ik las er een artikel over. Handen wassen is een punt, begrijp ik. Mensen ergeren zich als collega’s dat niet doen na toiletgang. Ik denk dan: dat weet je toch niet. Wasbak en kraan bevinden zich toch bij het toilet. Ja, als het aan de handen te... lees meer
-
Jongeren (millennials) eten vaker buiten de deur dan ouderen. Was op televisie, stond in de krant, ik moet er dus iets mee. Uiteraard keek ik even naar de percentages, want dat doe je dan. Bijna 30 procent van 18- tot 36-jarigen minstens één keer per week, van de bevolkingsgroep... lees meer