Had al een tijdje niet aan hem gedacht. Uiteraard heb je het niet in de gaten als je niet aan iemand denkt. Afgelopen weekend las ik twee stukken over hem, misschien waren het er wel drie, maar het hadden er net zo goed tien kunnen zijn of geen. Doet er niet toe. In deze gang va... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zonnetje
Maandagochtend, kwart over zeven, ik zit licht te ontbijten, dadelijk naar de fitnessclub. Op de radio vraagt de parmantige presentatrice van het ochtendprogramma aan de weerdeskundige: `Gaat de paraplu mee of niet?’ Het antwoord luidt: `De lucht is bewolkt. Hier en daar valt een spatje motregen en als u daar doorheen loopt, zou ik de paraplu opzetten.’ Ik knik. Het is nuttig de functie van de paraplu zo nu en dan in het zonnetje te zetten. Op de fitnessclub ben ik de enige. En de trainer is er natuurlijk, een nieuwe. Als we ons aan elkaar hebben voorgesteld zegt hij: `Blijkbaar heeft iedereen opstartproblemen.’ Ik zeg: `Maar ik niet.’ Soms wil ik zoiets duidelijk geformuleerd hebben. Zo’n dag is het onderhand wel. Als ik op een apparaat ben gaan staan waarop ik heel hard nergens heen kan lopen, zegt de trainer: `Ga je maar lekker uitleven.’ Dat wordt niet zo vaak tegen me gezegd. Hetzelfde geldt voor een vraag die de nieuwe trainer komt stellen als ik een minuut of tien nergens heen op weg ben. Het zweet spat van mijn hoofd. Het is een vraag die me nog nooit is gesteld: `Werk je eigenlijk nog?’ Ik antwoord dat ik dat nog doe en als het dan even stil is, voeg ik eraan toe wat dat werk inhoudt. Als ik nog iets harder nergens heen ga lopen, vraagt de trainer: `Is het dan niet wat vroeg?’ Ik vraag hoezo en hij zegt dat hij dacht dat schrijvers altijd… Hij maakt zijn gedachte niet af. Ik begrijp wat hij bedoelt. Misschien moet ik er onderhand maar eens mee beginnen: altijd enzovoort. Ben er oud genoeg voor.
Columns
-
-
De gesprekken lopen nog. Uitgelekte plannen zijn nog geen plannen waarover iets gezegd mag worden. Daarom kan er ook nog niets bevestigd worden. Het is dus ook nog te vroeg op uitspraken te doen. Misschien komt er op 22 augustus meer duidelijkheid. Misschien! Wat is er op 22 aug... lees meer
-
Nu de Amerikaanse zangeres Marni Nixon overleden is, zondag, 86 jaar oud, ben ik benieuwd naar de platen die ze onder haar eigen naam maakte. Ouderwets woord, platen, maar soms kun je er niet onderuit, niet met tegenzin trouwens. Fantastisch zangeres, maar ik had nog nooit van h... lees meer
-
Wie gaat onze vlag dragen straks? Ik denk haast nooit `onze vlag’, maar bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen wel. Misschien omdat het allemaal zo allesomvattend is. De wereld gedraagt zich alsof iedereen het niet beter met elkaar kan vinden. Blijdschap, energie, tro... lees meer
-
Een beroep waarvan ik telkens een beetje schrik als ik het uitgesproken hoor worden, is `opiniemaker’. Misschien is het geen beroep, maar een functie, maar misschien doet dat er niet toe. De presentator van een radioprogramma kondigt de gasten aan, een correspondent uit Amerika,... lees meer
-
Nog niet zo lang geleden vond ik het niet erg me tussen veel mensen te bevinden. Ik heb het dan niet over de hele wereld, nee, over een massa die zich verzameld heeft om een gebeurtenis mee te maken. Ik vond het aangenaam, soms zelfs troostrijk want had het gevoel ergens bij te... lees meer
-
Natuurlijk neem ik het serieus, maar ik heb geen idee hoe het landelijk dreigingsbeeld eruitziet. Het bestaat, het vertoont kenmerken, het heeft bepaalde eigenschappen en uitingsvormen, maar wij kunnen er nauwelijks iets mee. Als gewone stervelingen, zal ik maar zeggen, want dat... lees meer
-
Graag sla ik hier in de straat vertrekkende vakantiegangers gade: het inpakken van de auto, het getergd heen en weer lopen tussen de aan alle kanten geopende auto en het huis, de puberende kinderen die slaperig en willoos toezien, en op het laatst natuurlijk die ene koffer die o... lees meer
-
Soms overkomt me een herinnering waarvan ik niet wist dat die er was. Ik fiets door de stad en passeer een school, een gebouw van twee verdiepingen, grasveld ervoor, wat bomen eromheen. Ik zie dat het een lagere school is. Hoe ik dat zie, weet ik niet, en ik geloof dat een lager... lees meer
-
Sterk zomerbericht: `Verstopte toiletten in het Olympisch dorp.’ Ik merk dat ik een beetje vaag zit te knikken. O ja, ik denk ook: Brazilianen. Ik haast me onmiddellijk met grote kracht te beweren dat ik dit niet discriminerend bedoel, ik herhaal: niet discriminerend! Wel heb ik... lees meer
-
Voor mij zijn de Olympische Spelen iets dichterbij dan anders, want mijn buurvrouw gaat erheen. Niet als sporter, maar om er te filmen. Ze maakt een documentaire over de zwemploeg. Daar is ze al enige maanden mee bezig en ik als buurman weet ik er inmiddels ook meer van af dan i... lees meer
-
Van de muggenplaag die door ons land zoemt, heb ik nog geen last. Afkloppen. Ik woon in de buurt van water en dan ben je op den duur de pineut. Nu moet dat water stilstaand zijn, begrijp ik, en dat is het mijne niet, maar ik kan niet zeggen dat het fanatiek beweegt. Ik kan me oo... lees meer
-
Een voorstelbare situatie: ik loop door Nijmegen op zoek naar een gunstig plaatsje om getuige te zijn van de intocht en een vrolijk meisje houdt me staande en zegt: `Mijn vader loopt vandaag voor een goed doel…’ En dan noemt ze het doel dat inderdaad goed is. `En we vragen mense... lees meer
-
Wanneer zich tegenspoed voordoet, zijn we behoorlijk kwetsbaar. En snel van de kaart. Dat staat in een artikel dat vandaag verschijnt in een Engels tijdschrift voor psychiatrie. Nederlanders zijn buitengewoon gevoelig voor stress. De Canadezen staan op één, want die zijn nog gev... lees meer
-
Het is belangrijk een blaar leeg te lopen. Dat is weer zo’n weetje dat ik niet paraat had. Sinds gisterochtend wel. Op de radio hoorde ik een verslaggever op de eerste EHBO-post van de Vierdaagse. Het was er erg druk wat iedereen een beetje verbaasde. Een van de EHBO’ers noemde... lees meer