Anders

Er zijn gelukkig nog veel berichten die vrolijk stemmen. Bijvoorbeeld dat zondag honderden Londenaren in onderbroek met de metro reisden. Project heeft zelfs een naam: No Trousers Tube Ride. Is ooit begonnen in New York, en heeft zich daarna over de wereld verspreid.
Hoewel ik de wereld strak in de gaten houd, heb ik daar niets van gemerkt. Misschien was ik even ergens anders mee bezig.
De bedoeling is de grijsheid van het begin van het jaar te doorbreken, ja, `iets geks’ te doen. Van beelden van de manifestatie kreeg je goede zin. Iedereen had alles gewoon aan, behalve broek of rok.
Wij zijn, geloof ik, geen land waarin `iets geks’ in deze sfeer aanslaat. Binnenkort is er beneden de grote rivieren carnaval, maar dat is toch anders. Is niet het dagelijks leven. Bovendien moet er bij gedronken worden en muziek gemaakt, wat in Londen en andere wereldsteden niet hoefde.
Zou ik er zelf aan meedoen? In principe ja, maar ik ben er wel een voorstander van lichaamsdelen die de houdbaarheidsdatum nog net niet overschreden hebben, min of meer bedekt te houden, uit respect voor omstanders. Op Nederlandse stranden raak ik soms licht gedeprimeerd. 
Andere vraag is of je in onderbroek anders met elkaar omgaat. Denk het wel. Losser, zoiets.
Het is niet helemaal te vergelijken, maar toch een beetje: aan het begin van deze eeuw woonde ik op 2 hoog in een smalle straat met hoge huizen met allemaal kleine balkons. Op een vroege zomerdag deed zich in die straat een explosie voor (toen ook al). Binnen mum van tijd stond iedereen op al die balkonnetjes, in of zonder nachtkleding. Toen er niets aan de hand bleek, keken we verwonderd naar elkaar. De sfeer in de straat was daarna enorm gemoedelijk.