Brug

Fantastische locatie: de wandelgangen. Er bestaat geen plattegrond van, maar ze zijn wel overal, lange en korte. Er valt van alles in te beluisteren. En daar is altijd iets mee, ik bedoel: het zijn geen mededelingen die met de koetjes en kalfjes in de wei rondhangen.
Niet: “Zeg, in de wandelgangen hoorde ik dat je een nieuwe broek gaat kopen.” Dat is geen informatie die er in de wandelgangen toedoet. Nee: “In de wandelgangen wordt gefluisterd dat jij iets spannends hebt met die vrouw van de Doe-het-zelfzaak.” Kijk, dan hebben we het ergens over! Hoeft niet meteen heel erg waar te zijn, de wandelgangen kunnen een bedrieglijke bron zijn, maar waar rook is, is vuur.
De bekendste wandelgangen in dit land zijn natuurlijk de Haagse. Daar is het nooit stil
In deze krant las ik gisteren een interview met VVD-kamerlid Thom van Campen. In de wandelgangen gaat zijn naam rond als opvolger van Kamervoorzitter Martin Bosma. Je houdt dan meteen je hart vast: Bosma heeft zich afgelopen jaren als Kamervoorzitter qua asgrauwe standpunten tot het uiterste moeten inhouden. Als zo’n man weer Kamerlid wordt, komt er nog meer luchtvervuiling. En laten we eerlijk zijn: hij heeft wel gevoel voor humor en dat hielp.
Maar waarom niet Thom van Campen? Ook fijn voor de VVD. Misschien voelt de partij zich dan iets minder tot op het bot, ja, tot in ieder vezel grof beledigd door een uitglijertje van Hans Wijers die toen nog geen informateur was en wat losjes door een glaasje wijn.
Uit het interview blijkt dat Thom van Campen er frisse zin in heeft en niet `de bietenbrug’ op wil. Bietenbrug? Ik moest het type brug even opzoeken, maar nu vind ik het stoer gezegd, want op die brug is het al hartstikke druk.