Deugd

Verbinder, netwerker, bestuurder, maar de meest gehoorde typering van de nieuwe paus was: nederig, net zoals zijn voorganger. Die verscheen toen hij gekozen was, in eenvoudig wit op het balkon. Deed deze nieuwe paus niet, nee, in een gewaad met goud en glitters, maar een deskundige in een praatprogramma zei dat dat juist óók nederig was: “Hij trok gewoon aan wat er klaar hing. Daar wilde hij niet moeilijk over doen.” Ja, zo kun je het ook zien. Ik ben gek op dat soort parmantige analyses.
Kun je nederig zijn als je hoofd ben van een wereldkerk? Hoe kun ervoor zorgen dat het opvalt?
Is nederig wel het juiste woord? Ik houd het graag op bescheiden. Bescheidenheid vind ik een belangrijke deugd. Bij nederigheid heb ik beetje het gevoel dat je jezelf wegcijfert, dat je je ondergeschikt maakt aan iedereen die je omringt.
Ik kan me soms nederig voelen in de natuur, tussen hoge bergen bijvoorbeeld. Of op zee. Ik kan me dan afvragen wat ik in hemelsnaam voorstel en heb helemaal geen moeite met het antwoord dat het helemaal niets of héél weing is.
Bij nederige mensen zie ik soms dat ze net doen alsof ze niet meetellen. Daar kan me aan storen, want iedereen mag er zijn, móet er zijn, want daarvoor ben je in de wereld, om daar in ieder geval íets te betekenen, al is het maar voor één iemand.
Maar we begrijpen heus wel wat er bedoeld wordt als het om de nieuwe paus gaat, het zal geen stugge man zijn met arrogante en autoritaire praatjes. Die indruk maakt hij niet. Verder heb ik er geen verstand van.
Maar ach, wie is vandaag nog met die paus bezig? De witte rook is verdwenen, de geinige spanning is er alweer af. Morgen is het Moederdag en nog even en dan hebben we dat dekselse Songfestival!