Dromen

We zitten over de helft van De Week van het Geld. Die is vooral voor scholieren bedoeld, maar zo’n week heeft natuurlijk een uitstraling op ons allemaal, zeker voor wie met scholieren te maken heeft. Met welke vragen komen ze thuis?
Hoe denk ik zelf over geld nu ik van veraf in De Week van het Geld verzeild ben geraakt? Dat het bijna op is, maar die gedachte heb ik altijd wanneer het einde van de maand in zicht komt, een doffe sensatie waarmee je verder niet veel kunt. Ik steek mijn kop in het zand, praat er liever niet over en heb juist zin onverantwoorde uitgaven te doen. Ja, het geld zal ervan lusten, zeker nu het er even niet is.
Was ik als scholier veel met geld bezig? Mijn geheugen is redelijk in orde, maar er steekt geen harde herinnering de kop op. Er was zakgeld, soms geld van een bijbaantje, maar je zat er niet de hele dag aan te denken, volgens mij mijn vrienden en vriendinnen uit die tijd ook niet. We hadden het er in ieder geval nooit over, hadden wel wat anders aan onze hoofden, lentekriebels bijvoorbeeld (gaat volgende week over!), ook als het niet lente was, min of meer permanent. Er was geen bestofte organisatie die zei dat het niet mocht van God. De vragen die erover in ons opkwamen, werden niet klassikaal behandeld, maar namen we zelf door.
Terug naar De Week van het Geld. Ik verdiepte me vaag in de activiteiten die kinderen deze dagen overkomen. Ik lees de lespakketten en zie dat ze bewust gemaakt worden van slimme geldkeuzes om zo hun gelddromen waar te maken.
Ik hoop vurig dat de kinderen in mijn nabijheid niet al te veel gelddromen hebben, maar vooral andere dromen, over avonturen op zee of in de bossen of gewoon op straat in de eindeloze namiddag.