Industrieterrein

Eergisteren stond in deze krant dat we de saaiheid moeten omarmen. Aanleiding voor deze oproep is dat veel mensen last hebben van somberheid in januari. In het artikel komt hoogleraar psychologie Stefan van der Stigchel aan het woord die zegt dat het allemaal mee kan vallen.
Ben ik enorm met hem eens en ik zeg er meteen bij dat ik sterk de indruk heb dat januari de laatste jaren in alle media steeds erger wordt gemaakt. Je zou er bijna neerslachtig van wórden. Misschien zijn er wel mensen die bang zijn niet lekker met iedereen mee te doen als ze niet de hele tijd over januari aan het jammeren zijn.
De televisie heb ik de laatste dagen niet vaak aan gehad, maar toch zag ik nog nooit zo veel reclame voor zonnige of avontuurlijke vakantiebestemmingen. Waarschijnlijk helpt het januari te verdragen als je je daar aandachtig mee bezighoudt. 
Stefan van der Stigchel geeft een paar tips om januari aan te kunnen. Hij zegt het niet zo, maar ik vat het vanuit eigen inzicht én overtuiging samen: niets is saai. Maar soms moet je je best doen dat te vinden. Kijken, luisteren, je fantasie prikkelen. Je staat op doodstille zondagmiddag aan de rand van een industrieterrein te wachten op een ernstig vertraagde bus. Dit lijkt me wel een beeld dat bij januari hoort!
Is me weleens overkomen. Ga ik me voorstellen wie ik hier zou willen ontmoeten. Waarover zou ik het willen hebben? Of om me heen kijken en me afvragen wat ik in al die lelijkheid het mooiste vind en waarom. Voordat je er erg in hebt, stap je in die bus.
Als januari je deprimeert kun je altijd beseffen dat je niet op een stille zondagmiddag aan de rand van een industrieterrein staat te wachten op een bus die ernstig is vertraagd. Helpt.