Pluspunten

Vaak weet je niet dat je iets hebt. In een uithoek van een zolderkast komt je een broek tegen die je al een jaar of veertig kwijt bent. Lang geleden vroeg je je af hoe het kon, een broek kwijt zijn, waar zou je die hebben kunnen laten liggen? Na een tijdje dacht je er niet meer aan, er kwamen nieuwe broeken in je leven, je lette er in het begin beter op, maar daarna werden die nieuwe broeken de normaalste zaak van de wereld. In de broek die je een jaar of veertig kwijt was, vind je in een zak een biljet van 100 gulden. Misschien had je daar toen een plan mee. Waar kun je er nu mee naar toe?
Zo wist ik ook niet dat ik het hormoon cortisol had. Kan best zijn dat het al mijn hele leven in me zit, ik heb er geen verstand van. Voor veel mensen is het waarschijnlijk geen verrassing, voor mij wel. Ik voel dat het een raar hiaat is. Weer niet goed opgelet! 
Het een stresshormoon dat ik tegenkwam in een verslag van een Engels onderzoek naar onze stemmingen, het type onderzoek waarin ik geïnteresseerd ben, wat vooral komt door de vraag: wat moeten we ermee?
Het onderzoek wijst uit dat we ons ’s ochtends het beste voelen. En het ochtendhumeur dan? Doet er niet toe!
Het hormoon cortisol piekt vroeg op de dag en wordt daarna steeds kalmer. Aan veel naasten met wie ik omga is van dat pieken weinig te merken.
Het onderzoek vertelt dat we voordat we gaan slapen vaak piekeren. Dan moet je denken: morgen ziet alles er anders uit. Herken ik. In de zeer vroege ochtend kijk ik om me heen: wat is er anders?Altijd iets met het licht en de stilte op straat. Ook: wat is er anders aan mij? Ja, ik zoek naar pluspunten. Dát is het. Je maakt jezelf wijs dat ze er zijn! Later op de dag vervagen ze enorm.