Proeven

Ergens in de verte hangt Moederdag in de lentelucht. Mijn moeder vond dat een onzinnige manifestatie. Ze had al vaak uitgelegd waarom, maar telkens luisterden we aandachtig wanneer ze dat opnieuw toelichtte: “Ik ben toch altijd jullie moeder. Of is dat de rest van het jaar anders?” Vraag hoefden we niet te beantwoorden.
Ik denk hieraan nu ik lees dat we in de Week van de Slager zitten. Als ik slager was zou ik zeggen: “Dat ben ik de andere weken toch ook?” Misschien niet in zijn (m/v/x) vrije tijd, maar daar hebben we niets mee te maken. Bovendien zal het vlees dan soms ook door zijn hoofd schieten. Heb je wanneer je beroep je passie is en volgens mij is dat bij de meeste slagers het geval, wat ook moet, want het lijkt me een pittige bezigheid.
Wil altijd weten wat er aan de hand is, daarom lees ik de informatie over de Week van de Slager. Dat het thema dit jaar `Proef het Ambacht’ is. Dat moeten wij als consumenten doen deze week. Ik citeer: “Er valt van alles te beleven bij de slagerij uit jouw buurt. Loop eens gezellig naar binnen proef het ambacht.”
Ben ik niet sterk in, ergens gezellig naar binnen lopen. Sommige mensen lijken niets anders te doen, maar ik voel me daar niet losjes genoeg voor, wat door het woord `gezellig’ komt.
Ik fietste zojuist langs de slagerij hier in de buurt en de winkel zag eruit als anders, prima, maar niets wees op een aanleiding gezellig naar binnen te lopen en dan zeggen dat je het ambacht komt proeven. Ze hebben daar wel wat anders aan hun hoofd.
De eerste slager in mijn leven werd door alle kinderen Oma Vleesje genoemd. Of zij van het ambacht proeven was, weet ik niet, maar ze heette niet voor niets zo. Ze had geen speciale week nodig.