Spatje

Sterker uit de storm. Goede titel. Het verkiezingsprogramma van de VVD gaat zo heten, waarschijnlijk, er is een concept gepresenteerd, in september wordt het definitief, titel ook.
Sterker uit de storm. Zat gelijk in mijn hoofd, wat ook komt doordat het me qua ritme doet denken aan een nummer van de Californische band The Doors, Riders on the Storm, ruim vijftig jaar geleden, maar nog steeds fantastisch.
Fantastischer dan dat verkiezingsprogramma, geloof ik. Ik hinkelde er doorheen, maar begon me al snel te vervelen omdat veel erin zich afzet tegen links, wat zo ouderwets is en echt niet meer kan in een tijd die om samenwerking vraagt. 
De kleine, rare samenleving die Nederland heet, een vervagend spatje tussen de brandhaarden in de wereld, komt niet meer vooruit als tegenstellingen fel over elkaar heen gaan tuimelen. Zo krijg je ook geen andere overheid. Moet niemand verbazen als die even introvert en standpuntloos blijft als die nu is, wordt misschien nog wel erger. Als we er niet door worden geïnspireerd, hebben we er nauwelijks wat aan.
Alles heeft met alles te maken. Niet voor niks dat er hier en daar geroepen wordt dat de organisatie Bescherming Bevolking opnieuw opgericht moet worden. Die waakte over ons land ten tijde van Koude Oorlog. Wie waakt er nu over nu over ons, nu we zelf niet meer kunnen?
Ik pakte er een folder van toen bij. Daarin stond wat te doen als er een atoombom op ons land viel: schuilen onder bureau of trap. Helder.
Je moest de drie A’s in acht nemen, bij iedere ramp: de A van afstand, de A van afscherming en de A van afwachten. Beetje Dick Schoof-achtig, denk ik ineens!
Was wel uitstekend bedoeld. Is al heel wat. Sterker in de storm, ook prima titel.