Sport

Natuurlijk moet ik niet overdrijven of al te gevoelig doen, maar ik probeer zo min mogelijk in winkels te zijn. En als het moet, en het moet helaas vaker dan me lief is, alsjeblieft niet te lang. Paar uitzonderingen: muziekwinkel, boekhandel, kantoorboekhandel, zeker als het gaat om het kopen van een potje inkt – ik schrijf nog veel met de hand en dan het liefst met vulpen, houd van de geur van inkt en hoe de prachtvloeistof op het papier opdroogt. 
Erg, héél erg vind ik de supermarkt, maar ja, helaas onvermijdelijk, verder winkels vol producten waarvan ik weinig begrijp, bijvoorbeeld de computerwinkel, en kledingwinkels zijn voor mij ook moeilijk te doen.
Uitzondering in de laatste categorie is de broekenwinkel hier een eindje verder om de hoek. Kom ik niet vaak, maar mijn verzet verpiert snel na binnenkomst. De eigenaar is fan van Johan Cruijff. Er hangen foto’s van Johan Cruijff, schilderijen waarop Johan Cruijff staat afgebeeld, en er zijn ook veel boeken te zien over Johan Cruijff. Hij kende Johan Cruijff persoonlijk en daar praat hij met genoegen over, zonder dat het hinderlijk is. 
Hij verkoopt niet alleen broeken, ook overhemden en sokken, maar broeken zijn het kloppend hart van de onderneming. Bij binnenkomst moet je eerst `een bakkie doen’.
Zaterdag ben ik er even voor een paar boxershorts. Het is er druk. Daarom kort praatje, niet over Johan Cruijff, maar over Carry Tefsen: “Jij hebt toch weleens voor haar geschreven? Haar zoon was net hier.” 
Ik zeg dat ik niet al te grote boxershorts moet hebben: “Voor als ik sport.”
Hij legt er een paar op de toonbank: “Jouw maat. Hier hangt-ie goed in.”
Zijn vrouw zegt snel dat ze koffie gaat zetten: “Voor jou ook een bakkie?”