Stoep

Gelukkig wordt me niet vaak gevraagd of ik voor of tegen het koningshuis ben. Niet dat ik die vraag vrees, maar ik vind het geen interessante kwestie, waarmee ik niet zeg dat de monarchie geen interessante kwestie is. 
Ik beschouw het als een probleem dat ik geen stevig antwoord paraat heb. Ik houd van theater, dáárom kan ik het doen en laten van ons koningshuis gefascineerd volgen, ook alle onzin die erbij komt kijken. Soms kan het ook een functie hebben, bij rampen bijvoorbeeld. Het is dan verbindend, zoals dat heet. 
Daarbij moet ik niet denken aan een republiek, nog niet althans. President Schoof, zien we het voor ons? President Wilders?
Dat het veel geld kost, het koningshuis dus, is jammer, maar ja, minister Faber kost ook veel geld, om maar eens wat te noemen. 
Waar ik tegen ben, is het gedrag van mensen die de koning of de koningin of beiden moeten ontvangen en bezighouden. Altijd dat zenuwachtige, dat nederige gedoe. Kom op, er is een verschil tussen respect en de stoep schoon likken.
Wel ráár dat de koning zijn verjaardag niet zelf betaalt. Dat doet de gemeente waar hij dat feestje viert, wat die gemeente een eer vindt waarvoor alle woorden tekortschieten. 
Doetinchem!
De organisatie ervan is een gevoelige en poepdure aangelegenheid, want o jee, de koning! Met verbijsterde ogen las ik dat het bekendste koor van de stad, Mooi Koor Man, niet optreedt, want van de organisatie moeten ze een stuk of dertig zangers schrappen en in de begeleiding het accordeon door een viool vervangen. Bovendien op een ander plek dan beloofd, want daar staat nu Normaal, wat op zich troostrijk is.
Allemaal vanwege o jee, de koning. 
Ik ben niet tegen de monarchie, wel tegen veel monarchisten.