Verbinding

In veel gevallen worden we consumenten genoemd. Soms vind ik dat lastig. Alsof je de hele tijd bezig bent van alles te consumeren. Je hebt ook weleens wat anders aan je hoofd.
Deze week liet PostNL ons, consumenten, weten dat vanaf februari de brievenbussen niet meer na 17 uur worden geleegd, maar door de dag heen, ik heb de indruk wanneer het zo uitkomt.
Maurice Unck, directeur van Mail NL licht deze gang van zaken toe. En die uitleg snap ik. Ik zeg er wel bij dat ik niet subjectief ben. Maurice Unck is de zoon van mijn bevriende buren in mijn Arnhemse jaren, vorige eeuw. Ik heb hem zien opgroeien en verstandig worden. Ik meen me te herinneren dat ik vond dat hij later maar minister-president van Nederland moest worden.
De nieuwe tijd leert dat zoiets zomaar kan en volgens mij is hij op de goede weg.
In mijn Arnhemse jaren hielp ik hem af en toe ook bij veeleisende opdachten voor school, naar zijn en mijn tevredenheid, dus héél indirect voel ik me verantwoordelijk voor de maatregelen van PostNL.
Maakt het ons, consument, nog wat uit wannéér we een brief of kaart op de post doen? Ik speek nooit namens alle consumenten, maar nu wel: natuurlijk niet! 
Maatregel van PostNL wordt ondersteund door het verbijsterende gegeven dat de gemiddelde Nederlander nog maar zes brieven of kaarten per jaar verstuurt. Per jaar! Zes!
Graag praten we ernstig over 'verbinding’. Bijna altijd is een brief of een kaart een sublieme uiting van verbinding. Kaart voor je uitgezocht, me afvragend wat je mooi vindt, voor jou woorden bedacht en die met een pen opgeschreven, postzegel gekocht, speciaal voor jou naar de brievenbus gelopen, ondertussen denkend aan je gezicht als je die post van de deurmat plukt.