Voorbeeld

In Hilversum vond zaterdag het My First Smartphone-festival plaats. Had ook Mijn Eerste Smartphone-festival kunnen heten, maar in het Engels klinkt het gewichtiger.
Het was vooral voor kinderen. Bedoeling was dat ze leerden `slim en veilig’ met het apparaat om te gaan. Uiteraard gaan kinderen daar niet uit zichzelf naartoe, ze hebben wel wat anders te doen, lekker met hun smartphone. Ze worden door hun ouders meegenomen, benauwend uitje. Daarom zal alle nuttige informatie die daar wordt verstrekt, niet enorm gaan werken.
In een artikel erover kwam ik de Keith Richards-theorie tegen. Die bestaat niet echt, maar alleen in het hoofd van de smartphonejunk Chris Schoorl.
Keith Richards is de gitarist en componist van The Rolling Stones, een sympathiek mens. Qua drank en opwekkende en verdovende middelen heeft hij nogal roekeloos geleefd. Daaraan ontleent Chris Schoorl zijn theorie. Hij zegt: “Keith Richards heeft alle drugs van de wereld gebruikt, en hij liet zijn kinderen daarin helemaal vrij. Het resultaat: zijn kinderen gingen braaf op tijd naar bed en aten alleen maar groenten.”
Daarom vindt Schoorl het geen probleem dat hij het slechte voorbeeld geeft, wat je op volle kracht doet als je smartphonejunk bent, want zijn kinderen zijn er nauwelijks in geïnteresseerd.
Nee, die kinderen kijken wel uit! Intensief gebruik van dat mobieltje maakt je min of meer contactgestoord en voor een groot deel van de tijd onbereikbaar. Als je zo’n vader of moeder in huis hebt, denk je natuurlijk: dat dus nooit!
Smartphonejunk Schoorl vindt echt dat hij sterk bezig is: zijn voorbeeld is heilzaam. Veel ouders zullen blij knikken.
Als je erbij stilstaat, begint het te schemeren in je goede humeur.