Winterjas

Toen mijn bevriende buurman en ik gisterochtend van de sportschool naar huis liepen, zei hij, op zijn horloge kijkend: “Nog een uur.”
Ik vroeg wat hij bedoelde, want dat vraag ik tegenwoordig altijd als ik iets niet begrijp.
Hij antwoordde dat dan het hitteplan van kracht werd.
Wist ik niets van, weer niet goed opgelet, maar om 10 uur ging ik toch even buiten kijken: misschien zag onze kleine wereld er met hitteplan wel anders uit dan zonder. Was niet zo. Het regende zelfs een beetje, van die zware zomerdruppels, misschien een poging van de hemel het hitteplan lekker belachelijk te maken. Deed de hemel dan ook namens mij.
Ik praat even voor mezelf, maar het grootste deel van mijn leven stelde ik het zonder hitteplan. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu bestond al die tijd wel, maar bemoeide zich qua hitte niet met ons. We probeerden er zelf mee om te gaan en gingen op eigen initiatief bijvoorbeeld niet uren in de volle zon zitten. Ook spanden we ons niet te intens in. Het woord `hitteberoerte’ kenden we niet, terwijl we wel wisten wat het ongeveer was.
Wat is er met ons veranderd dat de overheid zo aandachtig tips geeft als de zonwering naar beneden doen, als je zonwering hebt natuurlijk? Of wijst op het nut van een ventilator? Die moet je áánzetten en dan zorgt die voor ver-koe-ling, echt waar. 
Waar we blijkbaar ook niet in ons opkomt is luchtige kleding aantrekken. Dus geen winterjas, nee, niet verstandig. Dank je wel, Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu.
Nog even en dan is het weer herfst. Regenbuien zijn niet uitgesloten. Ons zal worden geadviseerd een paraplu bij de voordeur te zetten, het liefst een die niet kapot is. Op de fiets: regenkleding!