Hoe ik er terechtkwam, weet ik niet meer, is jaren geleden, maar ineens zat ik in een sterk naar schoonmaakmiddel ruikende nieuwbouwwoning bij een mevrouw die zacht over mijn achterhoofd en nek wreef. Kort door de bocht: ze had gaven die voor een normaal mens niet te bevatten zi... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Over
Er zijn verwachtingen waarmee je omzichtig moet omgaan. Bijvoorbeeld: dat gaat vanzelf wel over. Dacht ik vaak, maar die tijd is voorbij. Natuurlijk bestaan er omstandigheden die vanzelf overgaan, maar dat zijn er maar een paar. Misschien komt het ook doordat er voorheen in je leven te veel vanzelf is overgegaan. Ineens houdt dat op. Heeft ook met leeftijd te maken. Mijn huisarts denkt over mij dat er nog steeds veel vanzelf overgaat. Dat is meestal de uitkomst van onze gesprekken in zijn spreekkamer. Eergisteren verzette ik me daartegen. Al een maand lang was er van alles aan de hand in mijn lichaam en nu eiste ik op krachtige toon paardenmiddelen. Mondigheid, heet dat. Voor jezelf opkomen – het kan goed aanvoelen als je dat doet! Diezelfde avond ging ik vroeg naar bed, tot de nok toe vol paardenmiddelen. Vroeg naar bed is altijd prima. Al vanaf mijn kindertijd verzet ik me daartegen, maar ook dat moet maar eens afgelopen zijn. Ik trok het dekbed tot onder mijn ogen op en besloot nu ik er toch zo bij lag, met alleen ogen die nog functioneerden, even televisie te kijken. En ik belandde bij Adam zkt Eva, saaie naakte Nederlandse mensen op een tropisch eiland. Een naakte vrouw met een huiselijk accent beschilderde slordig een naakte man die JP heette. Dikwijls is waakzaamheid geboden als een dubbele voornaam afgekort wordt tot de twee eerste letters. JP was `een feestbeest’, begreep ik. Ik dacht na over zijn lege vrolijkheid en wat `naakt’ met ons doet. Vervolgens zette ik alles uit, mezelf ook. Hielp.
Columns
-
-
Pasen is een week voorbij, maar gisteren kwam ik toch in een paasverhaal terecht, sóórt paasverhaal.
Ik ben niet thuis, maar in Italië, in de regio Piemonte, op een heuvel vanwaar ik uitkijk over een zachtmoedige en stille wereld.
Aan de achterkant van het huis ligt ee... lees meer -
Nooit bij hem gegeten! Eerste wat ik dacht toen ik hoorde dat topkok Jonnie Boer plotseling was overleden. Had natuurlijk moeten zijn: jammer, want leek me een aardige man. En wat jong!
Ik begreep dat hij zich aan het terugtrekken was uit zijn restaurant De Librije in Zwoll... lees meer -
We kennen het vast allemaal: er is iemand gestorven, familielid, vriend, dierbare kennis, je hebt veel met de overledene meegemaakt en op de uitvaart kom je iemand tegen die zegt dat die het familielid, vriend of dierbare kennis nog vlak voor zijn (m/v/x) dood gesproken heeft en... lees meer
-
In de hete zomer van 1974 was ik in Rome op bezoek bij een vriend van mijn ouders. Hij was filosoof en priester en had een hoge functie binnen het Vaticaan, een omgeving die hij fascinerend vond, maar tegen de autoritaire starheid ervan voelde hij ook weerzin: “Het duurt zeker n... lees meer
-
Je moet het ijzer smeden als het heet is, er al dus wel een uitgever zijn geweest die al tijdens de paasdagen Pieter Omtzigt belde: “Zeg, u schrijft toch wel een boek over uw tijd in de politiek en graag alsjeblieft over het laatste jaar.”
-
Niets is lang geleden, maar toch best wel als ik denk aan een column die ik ooit schreef voor deze dag, de dag voor Pasen. Was bij ons thuis een begrip. Rooms-katholiek gezin, niet fanatiek, maar toch, de vastentijd was voorbij, morgen de belangrijkste christelijke feestdag en e... lees meer
-
Gaat me niet om het geld, zeg ik er meteen bij, maar ik vind een fooi geven vaak lastig. Ik heb het nu over de fooi als verschijnsel. Ik doe het altijd, bijna altijd. Soms loopt de omgang van de bediening met jou als klant de spuigaten uit en dan dus niet. Ik bedoel: die fooi mo... lees meer
-
Woord dat steeds zwaarder in deze weken hangt en er misschien al log is uit getuimeld of dat gauw doet: voorjaarsnota. Hele tijd is daar iets mee, terwijl het een woord is dat ook iets vrolijks heeft, wat komt door het eerste deel ervan: voorjaar.
Het jaar moet nog écht op... lees meer -
Je informeert er niet naar, want je wilt niet de wijsneus uithangen, maar soms zou ik best willen weten wat je wordt gevraagd als je in een winkel gaat werken. Wat je erin aantrekt, wat je denkt dat je kunt, of je op Nederlandse les zit als je die taal niet spreekt? Geen idee. O... lees meer
-
Misschien gek, nee, niets is gek in wat ik nu aansnijd: ik was ervan overtuigd dat minister Faber gisteren haar aftreden zou bekendmaken. Dag kabinet. Die verwachting was de nacht daarvoor plotseling in me tot leven gekomen, niet eens in een droom.
-
Ergens vorig jaar moest ik in een boekhandel een bevlogen praatje houden en daarna mijn handtekening in door mij geschreven boeken zetten, altijd eervol.
-
Dan lees ik dat Robert ten Brink voor zijn programma All you need is love met families naar Australië reist om ze met hun familie die daar woont, te verenigen, nadat ze elkaar járen niet gezien hebben. Ja, misschien via digitale verbinding, maar dat is toch iets anders.... lees meer
-
“Ja, je bent natuurlijk een kwetsbare jongen.”
Mijn huisarts zei dat tegen me en hoewel het misschien lastig is kwetsbaar te zijn, was ik best tevreden over die woorden. Ik hoor ze mijn huisarts graag zeggen, aardige vrouw die het goed met me voorheeft. -
Je zou willen dat sommige kwesties in stilte werden afgehandeld. Ik heb geen zin voor half april aan de komende jaarwisseling te denken. Moet eerst maar eens echt lente worden. Maar goed, ik vind het al lastig me af te vragen wat ik morgenavond ga eten, terwijl vandaag nog tot b... lees meer