Op haar stemmen doe ik niet, maar ik voel wel veel sympathie voor Dilan Yesilgöz. Ze zou de opvolger kunnen zijn van Mark Rutte. Altijd linke soep daar in het openbaar vanuit te gaan. Gedoodverfde opvolgers in het verleden werden dat vaak niet en in sommige gevallen kunnen we no... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verlegen
Er is onderzocht wat we belangrijk vinden mee te nemen naar onze vakantiebestemming. Hoog scoort wc-papier. Op het lijstje staan verder onder meer thee en koffie, drop, peper en zout, aardappelen. Zelf nam ik nooit een van deze producten mee, zelfs geen wc-papier, hoewel ik het belang ervan inzie. Ik was altijd in landen waar wc-papier een gangbaar artikel is. Alleen in sommige gebieden in de Himalaya was het soms zoeken, maar als je het dan toch vond, kon je lekker opgaan in je opluchting en kocht je meer dan strikt noodzakelijk was. Ineens twijfel ik. Dan denk ik aan campings. Misschien had ik toch wel een rol bij me. ’s Avonds arriveren, campingwinkel gesloten, ontregelde stoelgang vanwege lange reis, ja, dan is het onprettig plaatsnemen op de wc zonder papier binnen handbereik. Waar ik dan weer wel moeite mee had was dat je zo zichtbaar maakte wat je ging doen als je met een rol onder je arm over het kampeerterrein liep. Misschien lag het aan mij, maar ik voelde me toch intenser gadegeslagen dan wanneer ik daar een stokbrood of een fles wijn transporteerde. Openbare omgang met toiletpapier maakt altijd wat verlegen. Je bent bijvoorbeeld ergens op bezoek, gaat naar de wc en stelt vast dat het papier op is. Je vraagt je eerst af of je het écht nodig hebt. Als dat het geval is, moet je terug naar de kamer vol verjaardagsvisite. Je wilt er niet moeilijk of geforceerd over doen en meldt aan de gastheer of – vrouw wat er aan de hand is. De reactie is altijd lacherig. En daaraan doe je zelf ook maar mee.
Columns
-
-
Toeval natuurlijk, maar de afgelopen tien dagen kwam ik drie keer kennissen tegen die ik lang niet meer had gezien, en die alle drie iets aan hun uiterlijk hadden gedaan, een man, twee vrouwen. Ik zie het meteen, wat meestal niet moeilijk is, maar weet niet wat te zeggen.
-
Al een paar keer schreef ik hier dat we wachttijd niet als verloren tijd moeten beschouwen, niet alleen omdat het een oefening in geduld is, maar ook omdat je in die tijd van alles kunt doen, denken aan iemand aan wie je te weinig denkt bijvoorbeeld, een plan maken, nagaan wat j... lees meer
-
Eergisteren, Prinsjesdag, was ik tot middernacht ver weg van het televisietoestel, heb dus niets gezien of gehoord van het politieke circus, want aangename bezigheden buitenshuis vroegen op volle kracht om alle aandacht.
-
Soms, heel soms nog maar, komt het voorbij, het befaamde lied uit de musical Anatevka: Als ik toch eens rijk was, dabbe-diebe-diebediebe-dom. Met het bronzen stem geluid van Lex Goudsmit, wie denkt er nog weleens aan hem?
-
Ah, dacht ik gisterochtend, straks de paarden op het strand van Scheveningen. Oefenen voor Prinsjesdag. Begin van een reeks beelden die bij de laatste maanden van het jaar horen. Nog even en dan zien we in het journaal winkels vol kerstpullen. Misschien later ook nog wat signale... lees meer
-
Het woord `fietsbridge’ kende ik niet.
Nee, moet anders beginnen. De intense zanger Jacques Brel stierf in 1978, maar blijft gelukkig velen van ons fascineren. Ik werk mee aan een theaterprogramma over zijn leven en werk en daarvan spelen we nu try-outs. Voordat het in wat... lees meer -
Helemaal begrijpen doe ik het niet, maar dat is mijn eigen schuld: ik heb te weinig zin me er in te verdiepen. Een theoloog, Arnold Huijgen, zegt dat de hel terug moet in de kerk. Ik ken de professor niet, heb geen verstand van hemel en hel, ben ook niet van de kerk, waarom zou... lees meer
-
Mensen zonder gevoel voor humor vind ik altijd intimiderend, zeker als ze ook niet kunnen lachen om humor van anderen. Zielig, ja ook. Misschien is zielig niet het goede woord. Ik kan medelijden met hen hebben, want er is iets misgegaan in hun leven. Gebeurde al vroeg. Je moet a... lees meer
-
Lachen om grapjes die niet echt leuk zijn, is een kunst die de meesten van ons wel beheersen. Is een vorm van beleefdheid. Niet dat je meteen proestend dubbel klapt, maar je laat een lach zien die iets is meer is dan een glimlach. Je maakt er ook geluid bij, want dat hoort zo.... lees meer
-
Misschien is het bij alle kappers zo, maar met de mijne heb ik het nooit over haar. Niet dat ik er graag over praat, nee zeg, maar daarvoor ben ik daar wél.
Mijn kapper houdt van opera’s, mannen en boeken over de verhouding tussen lichaam en geest. De volgorde van deze voor... lees meer -
Kunnen dieren denken? Ik weet het antwoord, heb er vaak over gelezen, maar toch blijft die vraag me bezigouden.
Ik lees een interview met filosoof Coen Simon van wie pas het (kleine) boek Dierenliefdeverscheen, geïllustreerd door Yoko Heiligers. Daarin gaat het we... lees meer -
Herrie in de Partij voor de Dieren, een van de aaibaarste groeperingen van het land. Wat is er aan de hand? Weten we niet. Natuurlijk niet, voeg ik eraan toe, want het gaat om integriteitschendingen en zodra die aan de orde zijn, wordt het meteen mistig.
-
Met verstandig doen heb ik altijd moeite. Misschien heb ik er zelfs een beetje een hekel aan. Komt vooral doordat ik vaak niet weet wat het is. Had ik als kind al. Bijvoorbeeld de vraag: “Is het wel verstandig wat je nu hebt gedaan?” Kon ik niets mee, ook omdat ik het al gedaan... lees meer
-
Op de radio hoorde ik gisterochtend een gesprek over het 50-jarig bestaan van het eerste officiële naaktstrand in Nederland (Callantsoog). Er waren plekken waar het ook kon, maar die hadden geen officiële goedkeuring. Of het een verschil maakt of je goedgekeurd naakt recreëert o... lees meer