Braadworsten

Tijdje geen televisie gekeken, gisteren wel en toen zag ik twee reclamefilmpjes van supermarkten die onze oranjekoorts moeten verhogen. Voor wie, zoals ik, niet van de kleur oranje houdt, vallen ze niet mee, ook omdat ze erg vol zijn: er gebeurt te veel, er is te veel te zien. Ook is er veel lawaai, maar dat kan waarschijnlijk niet anders, hoort bij voetbalvreugde.
Toch bevalt het spotje van de Jumbo me prima. Niet omdat ik de vertrouwde hoofdrolspelers aardig vind, maar omdat ik nu al weet dat ik eraan zal denken wanneer er iets tegen zit waardoor mijn humeur een beetje verpietert. Dan weet ik: het kan altijd erger. En concentreer ik me in gedachten op dat filmpje: een volle oranjecamping in Duitsland, een barbecue waarop braadworsten liggen te spetteren, op een podium een volkszanger met een luide volkszangerstem, ik bedoel: dát wil je allemaal echt niet meemaken. En het hoeft niet! Haast bedwelmende opluchting!
De Jumbo laat ons voor de Juichspencer sparen. Dat kledingstuk hebben we hier al behandeld. Het Buurthempie van de Plus nog niet. Het is goed te zien in het spotje waarin Wes & Wes Ich bin wie du playbacken. Als ik mocht kiezen tussen de Juichspencer en het Buurthempie: Juichspencer. 
Van het sparen van voetbalplaatjes ben ik een groot voorstander. De Lidl zorgt ervoor. Groot deel van mijn jeugd was ik ermee bezig en later kon ik er ook niet mee ophouden. In de dagen voor een toernooi van niet zo lang geleden schafte ik zelfs een album aan waar ze in moesten.
Nu ga ik er ook weer voor. Uiteraard geef ik de plaatjes aan kinderen in mijn omgeving, maar niet dat ik ze even bij me heb gehouden om de verzameling zo nu en dan te bekijken. En te tellen hoeveel ik er heb.