Comfortabeler

Hier in de buurt was een kleine winkel waarvoor je voor films terechtkon. DVD’s dus, maar ook zeldzame affiches, boeken uit de hele wereld, foto’s en vooral ook informatie. Het was een erg volle winkel, maar die kan juist zo aantrekkelijk zijn, want je moet naar alles zoeken en ondertussen kom je veel tegen waarnaar je ook graag had gezocht. 
Er zat een man achter de toonbank (hij zat) met een onrustig en toch ook nadenkend gezicht en hem kon je alles vragen, als het over een films ging. Bijvoorbeeld: “Ik zoek een film, een Italiaanse, geloof ik, en die begint met een auto in een buitenwijk waar…” Dan onderbrak hij je, hij wist genoeg, hij noemde titel, jaartal, hoofdrolspeler(s) en regisseur, en nog meer films van die regisseur. En als je die dan wilde kopen, kon hij ook zeggen, op voorzichtige toon: “Volgens mij je die twee jaar geleden ook al gekocht. Maakt mij verder niet uit, hoor.”
Begin dit jaar stopte hij ermee. Hij kon niet meer op tegen de online winkels, zei dat hij zelf ook zo’n winkel probeerde te worden. Dat is hem ook gelukt, maar het is toch anders, zo’n winkel. 
De boekhandel hier in de buurt heeft het ook moeilijk. Veel van hun klanten zijn thuis gaan bestellen. Dat kan trouwens ook bij die boekhandel, maar iedereen doet dat liever bij bol.com, misschien omdat er weinig is wat je daar niet kunt krijgen. En ja, de volgende dag in huis! Aan die snelle gang van zaken zijn we verslaafd geraakt.
In Elsevier Weekblad las ik een interview met Herna Verhagen, de topvrouw van PostNL. Ze zegt dat ze apps laat ontwikkelen die ervoor moeten zorgen dat online winkelen nog comfortabeler wordt. Daarom worden onze winkelstraten steeds lelijker. En wij steeds contactlozer.