Cursus

Een vrolijke foto die je bijblijft. Dinsdag kwam die ons onder ogen: al die blije en trotse Olympische sporters op het bordes van het paleis rond de lachende koning en de koningin. 
We herinneren ons een andere foto, ook op dat bordes gemaakt, niet zo lang geleden: het nieuwe kabinet met die doodlopende uitstraling. Foto ging naadloos over in dat beschamende Kamerdebat en daarna werd het zomer of wat op een zomer leek.
Gisteren konden we lezen dat de premier dinsdag in het Catshuis een informele cursus gaf, titel: het land besturen doe je zo. Die cursus is blijkbaar nodig, een dag lijkt me erg kort voor die inhoud. Je wordt er niet optimistisch van. De premier nam de Olympische Spelen als model: verbinding en verbroedering. Mooie woorden, maar al die sporters hadden vier jaar lang dag in dag uit getraind en het uiterste uit zichzelf gehaald. Iets anders dan een cursus van één dag: winnen doe je zo. 
Om ons gerust te stellen: er is ook aan teambuilding gedaan. Heb altijd bedenkingen gevoeld tegen de volgorde: eerst een team bij elkaar brengen, in dit geval met behoorlijk wat zeer problematische moeite, en dan aan teambuilding gaan doen. Andersom zou effectiever zijn.
Ben ook benieuwd hoe die teambuilding eruitzag, hoe bijvoorbeeld mevrouw Faber in een grappig rollenspelletje functioneerde.
Het was, meen ik, in het Provinciehuis in Arnhem, al geruime tijd geleden. Ik moest daar zijn om enthousiasme te zoeken voor iets cultureels. Een vriendelijke ambtenaar ging me voor en we kwamen voorbij een zaal waarvan de deuren openstonden. Daar waren een stuk of vijftig mensen met witte kegels in de weer. Die gooiden ze naar elkaar over.
“Stukje teambuilding,” verklaarde de ambtenaar.