Dieet

Enthousiaste verslaggevers die weten hoe ze wat spannend is, nog spannender kunnen maken, zijn ontzettend goed voor mijn humeur. Meestal ken ik hun namen niet, of vergeet ik die, maar de man die de zaterdag de race van roeister Karolien Florijn begeleidde, omhels ik vanuit de verte. Voor ons kijkers was het al een sublieme belevenis en hij deed er op volle kracht een schepje bovenop. Uitstekend!
Iedereen zal vastgesteld hebben dat Karolien Florijn superieur roeide. Het kan niet anders, maar het blijft opmerkelijk dat roeiers altijd met hun rug naar hun doel zitten. Volgens mij moet je er dan op een andere manier aan denken dan wanneer je er met vastberaden blik op af snelt. Het doel zit enorm in je hoofd en dat was aan Karolien Florijn sterk te zien.
De verslaggever nam ons met haar mee over de finish, zij juichte, hij juichte, wij juichten in onze huiskamers.
Het waren, geloof ik, twee verslaggevers, maar ze waren één persoon en die begon na de finish Karolien Florijn ontremd te prijzen. En zo moet het ook. Paar keer herhaalde hij dat ze uit een befaamde roeifamilie kwam, dat haar broer (`broertje’) kort daarvoor ook goud had gewonnen en toen kwamen de details die met mij stevig aan de haal gaan. Was niet eens dat Karolien Florijn in haar vrije tijd dingen van blik maakt – tenminste dat begreep ik, maar het kan best zijn dat ik dat verkeerd begreep. Het was vooral de onthulling dat ze groot was geworden op een dieet van biefstuk en bananen.
Zoiets verzin je niet. Dieet van biefstuk en bananen!
Twee keer in mijn leven ben ik van een sportdieet ondersteboven geraakt, Reinier Paping, winnaar Elfstedentocht 1963: Brinta met rookworst. En nu dit. Nog grootser. Adembenemend ja.