Feestdag

Ook een fijne traditie: de ANWB die waarschuwt voor extra drukte op de wegen tussen Nederland en Frankrijk. Komend weekend bijvoorbeeld. Nederland gaat met vakantie en de Fransen verplaatsen zich vanwege hun nationale feestag, 14 juli, die pas volgende week is, maar ze willen er tijdig klaar voor zijn. Ik merk altijd dat Nederlandse vakantiegangers nauwelijks rekening houden met wat de ANWB meldt. Vrijdag is de laatste schooldag in de regio Midden en dus alsjeblieft razendsnel het land uit, er is geen tijd te verliezen. Ik maak me er zelf ook schuldig aan (nou ja, schuldig, zó erg is het ook weer niet) , dit jaar niet, maar in het verleden vaak. Dat komt ook doordat files me niet zo veel kunnen schelen. Natuurlijk, tijdverlies, verhitting, maar je verkeert anders tussen je medemensen dan gewoonlijk. En bovendien is de opluchting extra groot wanneer je op je bestemming arriveert, misschien een paar uur later, maar je bént er toch maar. Als het druk in Frankrijk was, koos ik voor een afwijkende route, kleinere wegen, maar ook dan was een file soms onvermijdelijk. Graag stond ik stil in van die dorpjes die uit één straat bestaan. Bruinige huizen die er potdicht uitzien. Geen mens op straat, eerlijk gezegd wijst er nauwelijks iets op leven. Ja, een kapot kinderfietsje, roestige landbouwwerktuigen, lege fles op een laag muurtje. Toch moet hier soms sprake zijn van dynamiek. Er is een bakker, nu gesloten, maar dat zal niet altijd zo zijn. Een supermarktje met een desolate uitstraling, maar er zullen mensen zijn die hier geregeld vlees en wijn kopen. Ook is er een burgemeester, die een sjerp heeft voor huwelijkssluitingen en 14 juli. Daar sta je dus stil in je auto, in een rij andere auto’s. Tegenliggers bewegen ook nauwelijks. De zon schijnt onbarmhartig, de hemel is flauwblauw. Je kunt het erg vinden, maar het hoeft niet. Prima spelletje in de auto: waarom hoeft het niet?