Groene

Het is natuurlijk een afwijking, maar seksschandalen in de politiek blijf ik interessant vinden. Goed woord ook: seksschandaal. Meestal vindt de veroorzaker ervan er het meeste nadeel van. Engeland spant de kroon. Daar wordt regelmatig een minister in lingerie tussen de schoonmaakspullen aangetroffen. Zoiets mis je dan toch in Nederland. Qua seksschandalen valt er hier in de politiek weinig te beleven. Ja, soms wat gerommel in hoge CDA-regionen, maar het blijft allemaal wat in de billenknijpsfeer zitten. Misschien is dat ook wel typisch Nederlands.
Ik lees nu over een seksschandaal in de Franse politiek. Een hoge functionaris van de groene partij heeft honderden ongepaste sms’jes verstuurd. En ook een partijgenote betast. Ja, je moet natuurlijk je handen thuishouden, maar die sms’jes, hoe denken we daarover? Seksschandaal lijkt me dan ineens een groot woord. Ik ga er even vanuit dat hij die naar volwassen mensen stuurde. Uiteraard kunnen die er ook last van hebben, maar je kunt er wel meteen de openbaarheid mee in. En dan kan de sms’er het wel schudden.
Ze staan nu dus in de krant, die sms’jes. Ik heb er een paar gelezen, bijvoorbeeld: `Ik heb zin om je kont te zien.’ Die kreeg een wethouder in Le Mans. Seksschandaal? Zo’n tekst laat me even niet los. Ik stel me de politicus voor. Hij zit in zijn werkkamer, heeft een paar glaasjes wijn bij de lunch gedronken en vraagt zich af waarin hij zin heeft, een vraag die ieder van ons kent. En dan denkt hij aan een wethouder in Le Mans, niet aan de hele wethouder, maar vooral aan haar billen. Kan. Die wil hij dus graag zien en dat laat hij de wethouder weten.
De wethouder zit in een saaie vergadering (herinrichting bedrijventerrein), kijkt verveeld naar buiten en dan zoemt haar telefoontje dat ze een bericht heeft ontvangen: `Ik heb zin om je kont te zien.’ Ik weet niet of ik dit verschrikkelijk zou vinden.