ingertje

VZojuist reserveerde ik in een theater hier in de buurt een voorstelling. Is altijd een heel karwei met inloggen en een wachtwoord en een account en weet ik veel, maar ik zet gewoon door, ik wil niet achterlijk zijn. Ik ga er wel hardop van praten en hoor mezelf geen fijne dingen zeggen, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
In de agenda van dat theater zag ik ook de nieuwe show van Tineke Schouten staan. Daar zal ik niet heen gaan, maar als altijd was ik wel benieuwd naar de titel. En die stelde me niet teleur: De Schouten Schoenen.
Ik wil daar graag iets over zeggen. Ik ben allergisch voor woordspelingen, zeker als ze worden uitgesproken door mensen die er olijk bij kijken en een vingertje op steken. 
De meeste woorden doen hun best een woord van betekenis te zijn, er hoeft liever niet mee gespeeld te worden. Laat woorden alsjeblieft met rust, ze hebben het al zo druk.
Ik heb niets tegen Tineke Schouten, integendeel, maar weet zeker dat een avond met haar niet aan mij besteed is. Kán, hoop ik. Maar mét mijn bezwaren tegen woordspellingen vind ik de titels van haar programma’s onweerstaanbaar, niet allemaal, de meeste. Hoogtepunt: Lach Vegas. Op de voet gevolgd door All You Need is Lach en Feest-lift.
Soms heeft ze moeilijke: S-Miles Kado en LOL Inclusive. Laatste moest ik enorm uitleggen aan een vriend die ook in haar titels is geïnteresseerd, en dat kon ik alleen maar doen door LOL Inclusive een paar keer langzaam uit te spreken: “Luister nou goed, man!”
De beste zijn natuurlijk met haar naam erin: Tien met een gniffel, Pret voor Tien en, we gaan ervoor stáán: Posi-Tien.
Nu dus: De Schouten Schoenen. Met Schouten heeft ze behalve nu niets gedaan. Nog veel om me op te verheugen.