Koffie

“Doorgaan met ademen, Thomas! riep de coach gisterochtend. Ik was op de fitnessclub met felle gewichten in de weer en vond het een prima advies, ook voor de rest van de dag. Je bent zinnig met je leven bezig als je niet uit het oog verliest dat je moet doorgaan met ademen. 
Toch was ik er met mijn gedachten niet helemaal bij, want ik dacht aan het werk dat ik dadelijk thuis zou doen, als thuiswerker dus. Dat was gisteren meer dan op andere dagen, onder meer eindelijk beginnen met een kerstverhaal dat eind van de maand naar de drukker moet.
Op weg naar huis kwam ik in de ban van een gedachte die ik niet ken: ben ik daar op de fitnessclub niet al met mijn dadelijks werk bezig? Ik bedenk immers wat ik ga doen. Is het overwerk? Is mijn contributie daarom aftrekbaar? Ik denk nooit aan aftrekposten of bonnetjes, tot verdriet van het bureau waar ik eens per jaar mijn administratie inlever. Nu wel en dat komt doordat ik tijdens het aantrekken van mijn sportkleding een artikel las over thuiswerken. Dat veel mensen dat blijven doen en dat hun werkgevers dat toejuichen. 
Maar er zit natuurlijk een máár bij. Je hebt geen reistijd meer en als je die tijd besteedt aan je werk, is dat dan overwerk? Is echt serieuze vraag.
Andere kwestie: de kosten die koffie en wc-papier met zich meebrengen! Twee euro per werkdag, begrijp ik. Wat heb je als werknemer meer nodig dan wc-papier en koffie? Ja, elektriciteit. Maar als ik het houd bij twee euro voor koffie en wc-papier en dat bedrag redelijk verdeel over beide levensmiddelen, dan kom ik op een hoeveelheid wc-papier die permanente buikloop hygiënisch houdt. Komt door de koffie! Die minder drinken dus. Maar ja, is tijdwinst, dus overwerk.