Losser

Plakje cake wordt duurder. We lazen het allemaal. Het plakje cake na begrafenis of crematie. De crematie zelf gaat ook meer kosten, vanwege de energiekosten. Begrijpelijk, maar we laten ons nooit uitleggen waarom al die uitvaartkosten zo hoog zijn. Als die kwestie speelt, ben je meer bezig met de overledene. Het komt nauwelijks in je op bij allerlei kostenposten hoezo te vragen. Je hebt wel wat anders aan je hoofd.
Laatst was ik toevallig aanwezig bij zo’n gesprek. De vader van een vriend was overleden. Paar keer viel het woord `luxe’: “Broodjes of luxe broodjes?” En: “Wilt u luxe noten?” Blijkbaar was de cake al van tafel geveegd. Ik hoorde de uitvaartverzorger ook vragen: “Van wat voor muziek hield vader?” Ik weet dat deze vraag enorm goed bedoeld is, maar toch denk ik kribbig: “Vader? Het is jouw vader toch niet?” Maar ja, de piëteitsvolle benadering schrijft voor het over vader te hebben. Is intiemer en daarom serieuzer.
Terug naar het plakje cake dat duurder wordt. Ongetwijfeld heb ik weleens een uitvaart meegemaakt waar naar afloop schalen met plakjes cake op tafel stonden, maar ik kan me die toch niet herinneren. Voor mijn tijd, stel ik tevreden vast.
Gelukkig maak ik deze droevige omstandigheden niet al vaak mee, maar meestal gaat men met wijn rond, wat altijd in de geest is van de overledenen in mijn kringen. Ik zeg niet dat het per se zo moet, maar vind het ook niet erg. Je praat hoe dan ook losser over de dierbare van wie we zojuist afscheid hebben genomen.
Op een stralende dag afgelopen zomer werden bladen vol ijskoude wodka de napraatruimte binnen gedragen, van die beslagen glaasjes gul beschenen door volle teugen zonlicht. Nieuwe vorm van reïncarnatie.