Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Misverstanden

Te vroeg! Dat dacht ik zaterdagavond toen Matthijs van Nieuwkerk zijn show afsloot met de mededeling dat hij eind augustus weer terugkomt met het programma en ons een mooie zomer toewenste. Vriendelijk en attent vond ik het, maar kom op, de zomertijd was nog niets eens begonnen! En dan: eerst Pasen, het moet ook nog uit volle borst lente worden, eind april een stille en geheime koningsdag in Eindhoven, misschien wordt er nog wel een grotere bevolkingsgroep gevaccineerd dan tot nu toe, de meivakantie valt in het water, onze nationale mening is binnenkort vast dat het wel wat sneller kan met de kabinetsformatie, dat soort gebeurtenissen en kwesties. Natuurlijk komt er ook een zomer, een stralende, maar we zijn nog niet in de gelegenheid daarmee enorm bezig te zijn.
Het begin van de zomertijd onderging ik bewust. Ik was wakker om 02.00 uur, greep plechtig een klok binnen handbereik en probeerde er een historisch moment van te maken, alleen al omdat het gisteren leek dat de vorige zomertijd begon. Ik maakte dat niet exact op dat moment mee, maar de zonderlinge gesprekken erover stonden me nog wel bij. Doen zich dit jaar natuurlijk weer voor. Duidelijk dat de klok een uur vooruit moet. Voorjaar = vooruit. Maar toch nog zeggen: “Eigenlijk is het nu 8 uur.” Terwijl het dus 9 uur is. En: “Ja, als de versoepeling van de avondklok vorige week was ingegaan, dan was 10 uur 10 uur, deze week is 10 uur dus gewoon 9 uur, áls het nog wintertijd was. Ja, zo kan ik ook versoepelen!”
We hebben het zelf ooit verzonnen, tijd te benoemen zoals wij dat strikt doen, en ook nog proberen dat verzinsel naar onze hand te zetten. We geloven graag in misverstanden. Tijd trekt zich niets van ons aan.