Napels

Is me nog niet overkomen dat ik gebeld ben door een familielid of vriend, terwijl dat helemaal geen familielid of vriend was, maar een oplichter die me bijvoorbeeld geld wilde aftroggelen. Helemaal zeker weten doe ik het niet. Gisteren belde iemand van Ziggo, een man met een net iets te toffe stem. Ging over glasvezel, geloof ik. Ik zei dat ik hier in huis daarover niet ging en gaf in mijn naïviteit een ander nummer door. Dat is echter nooit gebeld. 
Ik ken mensen die het serieus hebben meegemaakt, bijvoorbeeld dochter die op een vliegveld ver weg staat. Ik snap niet hoe het precies werkt, maar wel dat ze gebruik maken van robots die stemmen kunnen nadoen.
De overheid wil ons graag helpen en adviseert in geval van twijfel te vragen naar een gezamenlijke herinnering. Daar heeft een robot natuurlijk geen kaas van gegeten en dan kun je een einde maken aan het gesprek.
Ongecompliceerd is het niet. Mijn zusje belt en zegt dat ze snel geld moet hebben want haar portemonnee is gestolen, en ze moet straks naar Napels. Ik denk: Napels, wat moet ze in Napels?
O ja, het advies van de overheid: “Weet je nog dat we een keer op Moederdag…”
En zij vult meteen aan: “Ja, en dat toen een deel van de keuken in brand vloog.”
Kan een robot inderdaad niet weten. Is dus mijn zusje, die het verontrustend vindt dat ik ineens over een Moederdag van ruim veertig jaar geleden begon. Ze belt mijn bevriende buurman: “Kun je alsjeblieft een oogje in het zeil te houden?”
Misschien wordt onze manier van communiceren anders.
Is trouwens altijd aangenaam om het over gezamenlijke herinneringen te hebben, de mooie dan. Al onze gesprekken kunnen daarmee beginnen, ook de niet telefonische. Meteen hartelijke sfeer!