Onderweg

`Overal altijd ter plekke.’ Die slagzin las ik een paar jaar geleden op een leverkleurig bestelbusje en ik wist meteen: die moet ik heel lang koesteren. Vooral omdat het onduidelijk was van welk bedrijf het bestelbusje was. Toch had de directie die woorden bedacht: `Overal altijd ter plekke’. Natuurlijk vroeg ik me wie er waarom ter plekke kwam, maar van de andere kant maakte het ook niets uit. Bovendien willen we dat niet allemaal, overal altijd ter plekke zijn. Dan missen we niks. 
Ik ben gek op dat soort uitingen. Ik geloof dat die liefde een jaar of dertig geleden begon toen ik in Harlingen een viskraam zag met op het dak een groot bord waarop stond, eerste regel: `Weet u wat lekker is?’ tweede regel: `Vis!’ 
Ik stond een tijdje met ingehouden adem naar die woorden te kijken en vond ze in hun helderheid van een verpletterende schoonheid, ook omdat ik me het moment voorstelde waarop de uitbater van de kraam die bedacht, misschien wel na veel gepieker. Ik zag hem zitten, aan een tafel met een ouderwets gezellige hanglamp erboven, en de wind raasde rond het huis. Misschien zei zijn vrouw wel: “Doe maar niet te moeilijk, beer.”
Ik heb een boekje waarin ik zulke reclame opschrijf. Graag blader ik er doorheen.
Gisteren kwam er een bij. Witte bestelbus op de hoek, in stilstand. Achter het stuur zat een woedende man te roken, terwijl hij fel telefoneerde. Op de zijkant stond in enorm zichtbare, ja bijna opdringerige letters, eerste regel: `Bibberend onder de douche?’, tweede regel: `Wij zijn onderweg’. En daaronder een telefoonnummer.
Vooral de mededeling `Wij zijn onderweg’ vind ik fantastisch. Ja, denk ik dan, dat zijn we, altijd onderweg. En ter plekke natuurlijk. Overal.