Parmantig

Als we iets erg goed vinden, zeggen we vaak dat het `niet verkeerd’ is. Komt doordat we niet tegen enthousiasme kunnen.
Niet verkeerd dat de discussie over de Nieuwjaarsnacht nog wat langer duurt dan de eerste dag van het jaar. Meestal werd er gezegd dat de nacht redelijk rustig verlopen was en vervolgens kwam er een opsomming van incidenten die toch een heel ander beeld gaf. Even kwam er aan de orde of de overheid toch anders moest omgaan met al dat idiote vuurwerk. Was het dan, klaar.
Is dit jaar anders. Daarom: niet verkeerd. Als altijd staat er dan iemand op die beweert dat het allemaal wel meevalt. Nu is dat Marnix Eysink Smeets, lector Publiek Vertrouwen en Veiligheid. Hij zegt parmantig dat we niet moeten overdrijven, want vorige jaren was het erger.
Geen standpunt waarbij ik gewichtig zit te knikken. Alsof je een bombardement minder rampzalig vindt omdat er maar 30 mensen zijn omgekomen en bij het vorige 50.
Hij stelt voor dat gemeenten hun best doen een meer gemengde groep op straat te laten feestvieren (dat is het woord: feestvieren) in plaats van alleen maar jonge, dronken mannen, want in het laatste geval gaat het mis. Nee, ook ouderen en vrouwen.
Marnix Eysink Smeets heeft hiervoor gestudeerd, ik niet, maar mijn simpele verstand zegt dat ouderen en vrouwen daar geen trek in hebben, juist vanwege die dronken menigte die krankzinnig tekeergaat (`zin heeft in een feestje’).
Politiek Den Haag betreurt het bedreigen en slopen van hulpverleners, maar zorgt er laf voor iets anders aan het hoofd te hebben dan het begin van een oplossing: (zucht) het vuurwerkverbod. Angst voor populariteitsverlies.
Niet verkeerd dat het vandaag nog aan de orde is. Misschien morgen ook nog.