Scheren

Het is altijd hetzelfde op de laatste dag van het jaar. Dan ga ik dus telkens ontzettend serieus beseffen dat ik iets voor het laatst doe, in dit jaar waarvan bijna geen spat meer over is. Zojuist voor het laatst geschoren. Ik noem maar wat. Ik denk daar iets bij, terwijl ik die gedachten geen duidelijke richting kan geven. In een fase van mijn leven die ver achter me ligt – jaren zeventig van de vorige eeuw  – was er vaak een`evaluatie’, zo vaak dat ik er een hekel aan kreeg. Ook aan het woord. Kort daarna kwam ik in omstandigheden waarin ik het niet meer hoorde. Ik werd eenpersoonsbedrijf en daarin was er nooit tijd voor een evaluatie, Als bedrijfsleider had ik wel iets anders aan mijn hoofd. Maar op de laatste dag van het jaar valt het verschijnsel soms uit de kast als ik die open om te kijken of er nog herinneringen in liggen waaraan ik te weinig aandacht heb besteed. Hoort ook bij vandaag. Dat deed ik vanochtend al vroeg, vandaar dat ik tijdens het scheren een beetje vaag stond te evalueren. Dadelijk ga ik voor het laatst naar de supermarkt, maar om de evaluatie wat meer glans te geven moet ik me dwingen alsjeblieft iets meer de diepte in te gaan. Dus ook beseffen dat ik me voor het laatst aan iets erger. Of opwind. Vanwege de evaluatie vraag ik me af waarom ik het zover laat komen. Dat is nuttig, ook met het oog op volgend jaar. En dan er uiteraard voor zorgen dat ik vandaag niet meer in omstandigheden terechtkom waarin dat wéér gebeurt. Volgens mij ben je dan redelijk bezig. Mooie jaarwisseling.