Soep

In een rapport van de onderwijsinspectie staat dat het slecht gesteld is met de rekenvaardigheden van leerlingen in de onderbouw. Daar hangt ook een conclusie aan: dat ze later niet goed kunnen functioneren in de maatschappij.
Over die conclusie denk ik al een tijdje na. 
Uiteraard heb ik even gekeken wat er precies bedoeld werd. De directeur kennis bij de onderwijsinspectie, Matthijs van den Berg, noemt als voorbeelden het uitrekenen van hoeveel vierkante meter laminaat je moest bestellen als je een nieuwe vloer nodig hebt. Of weten hoeveel bouillonblokjes je nodig hebt voor de soep.
In mijn onderbouwjaren bracht ik niets van rekenen terecht. Ik keek liever naar buiten. Hoe ik functioneer in de maatschappij, weet ik niet precies. Ik wil daar niet stoer over doen, maar volgens mij gaat het best. Met de voorbeelden van de directeur kennis (fijne functie!) kan ik best uit de voeten. Ja, soms gebruik ik te veel bouillonblokjes, maar die overdaad compenseer ik met andere ingrediënten. Mijn soepen zijn niet befaamd, maar verstoren mijn functioneren in de maatschappij niet of nauwelijks. 
Van problematische sommen zag ik voorbeelden. Gealarmeerd noem ik er een: `40,03 = 4 x 10 + 3 x? Welk getal moet staan op de plaats van het vraagteken?’
Op het eerste gezicht heb ik geen idee. Ik moet ergens over nadenken, maar weet niet met welke gedachte te beginnen. 
Net als toen kijk ik naar buiten. Mijn uitzicht is een binnenplaatsje waar niets gebeurt, en nu van alles, maar het antwoord zit er niet tussen, wel een andere vraag: waarom zou ik het moeten weten? 
Misschien gaat mijn functioneren in de maatschappij van nu af aan enorm bergafwaarts, maar ik houd me vast aan mijn goede humeur.