Tomaten!

Van economie heb ik niet veel verstand. Wel herinner ik me een vriend van mijn ouders, een econoom, die mij ooit uitlegde waarom er een boterberg was. Ik had gehoord dat er te veel boter in Nederland was en dat ze daarvan dus een berg hadden gemaakt. Die berg stelde ik me letterlijk voor, in een verlaten landschap in Friesland. Ik vroeg aan de vriend van mijn ouders waarom ze die boter niet gewoon gratis uitdeelden. De meeste mensen vonden boter toch lekker? Hij vertelde me waarom dat niet kon. Dat daardoor boter niets meer waard werd en daarvan veel mensen, bijvoorbeeld de boeren, de dupe zouden worden. Na een tijdje begreep ik wat hij zei, hoewel ik wat ik begreep, zelf niet kan uitleggen. Er is nu te veel groente en fruit in Nederland. Misschien moet dat vernietigd worden, maar het helpt waarschijnlijk als we er allemaal meer van gaan eten. Ik wil graag iets doen voor onze economie, maar kan niet overdrijven natuurlijk. Misschien moet ik me op één product concentreren, bijvoorbeeld de tomaat. Meer tomaten eten en mijn vrienden aansporen dat ook te doen. Gisterochtend begon ik ermee. Geen vruchten in de kwark, zoals anders, maar tomaat. Viel best mee. Dadelijk schrijf ik de NS een brief met het verzoek het eten van appels te verbieden in de trein, vooral in de stiltecoupés. Graag tomaten! Tomaat bij de borrel! Zelf tomatensap maken! Op visite geen bloemen meenemen, maar een kilo gul glanzende tomaten. Ook voor een pseudoniem kiezen: Tommy Tomaat. Mijn nieuwe boek: Het tomatengeheim, een bekentenisroman