Vis

Je loopt bijvoorbeeld over de markt, ziet een vage bekende en hebt vandaag iets anders aan je hoofd dan een praatje, je bent immers in gedachten, soms een van de beter plaatsen om te zijn. Je maakt er van alles mee en komt er heel veel tegen, ook diverse verrassingen. In gedachten kun je goed om je heen kijken en het aangename is dat niemand ziet dat je dat doet. Je kunt niet altijd zeggen wat er gebeurt, soms weet je het zelf ook niet.
Geen idee hoe het kan, maar op de markt loop je vaker een vage bekende tegen het lijf dan elders. Daarom ben ik er bij voorkeur vroeg. Op dat tijdstip is het niet druk en zo is de kans klein dat je praatjes moet maken. Ben er niet sterk in, zeker niet wanneer het moet. 
Een van de gevolgen van in gedachten zijn is dat je maar in geringe mate bezig bent met wat er om je heen plaatsvindt. Maar zaterdag zag ik ineens in de nabije verte een collega naderen die dolgraag praatjes maakt, vooral over zichzelf. Te laat om de afslag naar de vis te nemen, de collega had me gezien en zwaaide. Ik probeerde uit mijn gedachten te stappen, wat niet altijd meevalt, en in een sociale stand terecht te komen (`omschakelen’), terwijl ik me meteen voornam niet te vragen: “Hoe gaat het met jou?” Die vraag kan veel te veel aanrichten. Liefst wilde ik zo snel mogelijk in gedachten terugkeren.
Voor de kraam met olijven, olijfolie en alles wat er met olijven gedaan kan worden, staan we oog in oog. De collega zegt: “Fijn je te zien, maar ik ben vandaag niet gezellig, ben namelijk in gedachten.”
“Ik ook!” roep ik triomfantelijk. Warm coronaknikje, collega ene kant op, ik andere.
Zo kan het ook. Ik ben tegen smoesjes of je ineens zogenaamd verstrooid omdraaien.